اسپرم استشهادی

محمد مسیح مهدوی چند وقت پیش از من هم مثل سایرین در ایمیلی درخواست کرده بود که به این پرسش پاسخ دهم که "چرا استشهادی نیستم؟" و من به آن پاسخ ندادم...چنان که اگر یک پدوفیل نیز از من می‌پرسید که "چرا بچه‌باز نیستم؟" پاسخی نمی‌دادم!
او، بجای اینکه بازی را از میانه میدان آغاز کند، قصد داشت که آن را از جلوی دروازه ما شروع کند و این منصفانه نبود...انرژی زیادی از ما هرز می‌برد برای شرح بدیهیات.
اما امروز که دیدم نوشته‌ای بجای وصیت‌نامه نوشته است و قصد خود را در آن برای پیوستن به عملیات استشهادی در اسرائیل-فلسطین-لبنان بیان کرده است لازم دیدم نکته‌ای را گوشزد کنم.
یازده ملیون اسپرم عاشقانه و استشهادی خود را به دیواره تخمکی می‌کوبند و فدا می‌کنند تا سرانجام سوراخ شود و یکی فرصت طلبانه به وصال رسد!...و این است راز بقا!!
اما توصیه من به او این است که دو هفته دیگر صبر کند تا آنگاه که پنج زن سیاه بخت را تا گردن در خاک فرو کردند و مومنان بر آنها باران سنگ روان کردند در این ثواب هم شرکت کند و با سنگی، زندگی زنی تا گردن به زیر خاک را هم بستاند و مغزش را بپریشد و سپس به عملیات استشهادی برود.
اگر قصد خدمت به آیینت را داری در مراسم رجم شرکت کن...
اگر خیال خودکشی داری در میدان رجم به حمایت از زنان زانیه برخیز!
هر کار میل داری بکن ولی اسپرم دیوار کوب برای دیگری نباش که حس بدی دارد!
پی‌نوشت:

"دیدار با اهریمن" را از وبلاگ فردای روشن را بخوانید...خیلی جالب است.

نوشته به "فارسی دری" است و اندکی دشوار می‌نماید.

من به جای صاحب وبلاگ بودم آنرا به همین "فارسی دری-وری" که خودمان حرف می‌زنیم تبدیل می‌کردم تا خوانندگان وبلاگی که به "سهل‌البلعی" عادت کرده‌اند رم نکنند و احیانا در صورت صرف مزاجشان را نیازارد.

زیاده جسارت است هر چند که تا همین حدش هم پایمان را به اندازه چهار انگشت (قابل قطع) از گلیممان درازتر کرده‌ایم.