ترجیحات یا توجیهات اقتصادی
1- کاری نمی کنید.
2- تعدادی سرنگ برای مصرف یکی دو سال خود تهیه می کنید ولی به کسی اطلاع نمی دهید.
3- تعدادی سرنگ تهیه می کنید و به دوستانتان هم اطلاع می دهید که قرار است سرنگ گران بشود.
4- هر چه می توانید پول تهیه و صرف خرید سرنگ می کنید حتی با فروش خانه و ماشین خود و چند هفته بعد با فروش سرنگ ها خانه و ماشین بهتری تهیه کرده و پس انداز مناسبی خواهید داشت.
5- گزینه دیگری را انتخاب خواهید کرد (لطفا ذکر کنید).
لطفا قبل از پاسخ دادن فکر کنید و سن و محل زندگی خود را (داخل یا خارج از ایران) هم بنویسید .
پی نوشت دوم:
من همان گزینه 4 را انجام می دهم.
هر چه می توانم سرنگ می خرم و بعدا هم می فروشم تا آتیه خود را تامین کنم.
برایم عجیب است که دیگران این کار را نمی کنند.
فکر می کنم که نویسنده مطلب عمدا سرنگ را به عنوان جنسی که مثل دارو جنبه درمانی و بار انسانیتی دارد مطرح کرده است تا خوانندگان را بر سر دو راهی اخلاق گرایی یا منفعت طلبی قرار دهد و من هم منفعت طلبی را انتخاب می کنم که در قیاس با اخلاق گرایی در قسمت های عمیق تری از ذات آدمی نهان است و اگیزه قوی تری است.
توجیهش هم این است که این منفعت طلبی ضرری به کسی نمی زند و حتی اگر من سرنگ را نخرم کسانی که همین الآن سرنگ دارند و از جریان خبر ندارند سود آن را خواهند برد و نه بیماران و نیازمندان واقعی.
محمد رضا
26 ساله
مهندس مکانیک
تهران
این که گزینه اول را انتخاب کنیم یعنی دانستن و ندانستن...اطلاعات داشتن و نداشتن ، تاثیری بر زندگی ما نخواهد گذاشت.
انتخاب گزینه دوم هم چندان منطقی نیست... با توجه به اینکه سرنگ تاریخ مصرف دارد و اگر فرض کنیم که سرنگ های خریداری شده حداکثر برای مدت 2 سال تاریخ مصرف دارد حداکثر 50 سرنگ برای مصرف شخصی در این مدت می توانیم بخریم که جلوی دو هزار تومان ضرر را در این مدت بگیریم...به رفت و آمدش نمی ارزد!
گزینه سوم اگرچه با مقداری جوانمردی و بامعرفتی همراه است ولی اگر برای دوستانی که به آنها اطلاع داده ایم به گزینه دوم منجر شود که به هر نفر حداکثر دو هزار تومان کمک کرده ای و اگر به گزینه چهارم منجر شود که تا آخر عمر ماتحت مبارک از دیدن وضع مالی مرفه این دوست می سوزد که از به واسطه اطلاعاتی که تو در اختیارش گذاشته ای و خود را به سبب پایبندی به یک سری اصول از آن محروم کرده ای به این جایگاه رسیده است.
به باور من گزینه چهارم صحیح است هر چند که به قول این دوست گزینه سرنگ (مثلا به جای روغن ماشین یا لاستیک) کمی صورت مسئله را پیچیده کرده است ولی اگر بناست این گرانی اتفاق بیفتد و جلوی آن را هم نمی توان گرفت بهتر است که سود آن را من ببرم!
این جایی است که منفعت طلبی فردی با منافع اجتماعی که در آن زندگی می کنیم تداخلی ندارد...
با این حال آماده ام که اگر کسی استدلال قویتری دارد نظر خود را عوض کنم.
33 نظرات:
30 ساله تهران
حتما مقدار زیادی میخریدم و به کسی هم اطلاع نمیدادم.توی جنگل باید بخوری که خورده نشی
عقل اقتصادی گزینه 4 رو انتخاب میکنه اما من چون سرم تو حساب کتاب و این حرفا نیست و کلی هم مثبتم و اینا معمولن مدل گزینه 3 ای عمل میکنم! یعنی به چند نفری که خیلی باهاشون صمیمیام اطلاع میدم.
زن 32ساله اهل تهران همسر یک پزشک.
24 ساله - تهران - دانشجو
اگه دقیقا منظور سرنگ باشه که هیچ کاری نمیکنم چون به کارم نمیاد و در سال یک بار هم سر و کار ندارم باهاش (گزینه 1)، اما اگه سرنگ یه نماد باشه از چیزی که بخواد گرون بشه و به کارم هم بیاد گزینه 3.
24 ساله، ایران، مهندس نرم‌افزار
من یه چیزی بین گزینه 2 و 3 رو انجام میدم. یعنی تا اونجایی که برام مقدور هست برای مصرف خودم سرنگ تهیه میکنم و فقط به چند نفر محدود (دوستان خیلی نزدیک) این موضوع رو می‌گم. چون اگه قرار باشه به همه این موضوع رو بگم سبب ایجاد تورم غیرحقیقی میشم و این هم سبب میشه که خیلی زودتر از اونی که قراره قیمت بالا بره.
ya 1 ya 3.
dokhtar 18 teh
با سلام و عرض احترام خدمت مدیریت سایت
اینجانب سید سعید حسینی راد از وب سایت پربار شما دوست گرامی بازدید کردم .
مطالبتان را خواندم ، واقعا جذاب بودند و قابل این بودند که انسان رو به فکر ببرند بعضی هاشون .
اینجانب درخواستی از شما بزرگوار نیز داشتم .
میخواستم اگر ممکن است با همدیگر تبادل لینکی داشته باشیم .
امار وبسایت بنده 3 می باشد و دومین های دیگرم که به وب سایتم نصب می باشد نیز دارای رتبه 1 و 2 می باشند . در کل چهار تا دارم که همشون دارای رتبه هستند و به یک وبسایت وصل هستند .
حال در صورت ممکن مرا با نام "کلیپ های موبایل" یا هر نام دیگر لینک کنید سپس افتخار بدید و نام خود را برایم بفرستید تا سریعا لینکتان کنم .
امیدوارم جسارت نشود این که اول شما لینک نمایید .
بالاخره یکی باید اول لینک کند دیگر درسته ؟
نوکرتم و شما آقایی .
منتظرت می مونم
موفق باشید
خدانگهدار
www.iran-mob.ir
www.irancell.ws
www.parsi-mob.ir
www.parsi-mob.com
27 ساله، مذکر، تهران، مهندس ترافیک
والا کلاً اگر کالایی باشه که مصرف زیادی داشته باشم (مثلاً سی دی خام) گزینه 3 را انتخاب میکنم، اما اگه دقیقآ منظور شما سرنگ هست گزینه 1.
سرنگ نمی خرم...اگه کاندوم بود بازم یک حرفی!
من هیچ کاری نمیکنم چون من تاجر سرنگ نیستم. فکر میکنم کسی که با به وجود اومدن هر فرصتی بره سراغ به کار دیگه آخرش به جایی نمی‌رسه. ترجیح میدم کار خودم رو درست انجام بدم.
علاوه بر اون اینجور رفتارها که درامد ناگهانی دارند ریسک بالایی دارن. مثلا ممکنه یه نفر تعداد زیادی سرنگ وارد کنه و بدبخت بشی یا به یکی رشوه ندی و به ۱۰۰۰ دلیل همه زندگیتو توقیف کنن.
به هر حال کسی که تصمیم داشته باشه تجارت کنه حتما تو وزارت بازرگانی هم آشنا داره.
شما هم چه جنس عجیب و دور از ذهنی مثال زدید!والا من یکی جرات ندارم ریسک کنم و خونه و ماشینم رو بفروشم سرنگ بخرم. فکر میکنم کار درستی هم نباشه.شکر خدا از سلامت کافی برخورداریم و مصرف سرنگ نداریم. همون گزینه 1 بهتره.
در ضمن من تو صف بنزین نرفتم و طبیعتا کسی رو هم نکشتم.
Ali From Canada - Age:33
Man ageh shoghlam be sorang ertebat dasht morede sevom ro entekhab mikardam .
Amma gala ke rabti nadareh , morede yek ro entekhab mikonam.
به نام خدا هستم از مشهد - ایران
دکتر جان من کلا سرنگ به کارم نمی آید. اما به فرض که تزریقاتی داشته باشم خودم سرنگ می خرم. به دوستان هم اعلام می کنم که سرنگ بخرند. روی وبلاگم هم می زارم که سرنگ بخرند.
اصولا زمانی که سود بیشتر بر روی فروش سرنگ بخواهد به جیب ملت عزیز لبنان و فلسطین و ... برود. ترجیح می دهم همیار دولتم نباشم.
اما اگر کشور دیگری بود ( یک کشور خوب تر! ) که دولتش را همیار مردم می دیدم هیچ کاری نمی کردم.
23 ساله - تهران - مهندس مکانیک
سلام
خیلی خوشحالم که این موقع شب با این وبلاگ آشنا شدم. اما در مورد سوالتون فکر میکنم از اون دو هفته وقت قبل از گرونیه سرنگ یه هفته واسه جذب مشتری و مشتاق کردن بازار وقت میزارم و تو هفته دوم تا اونجایی که میتونم واسه خرید سرنگ هزینه میکنم. البته این نمیتونه صرفا" گزینه 4 باشه. شاید یه چیزی بین 4 و 5.
دوستان عزیز ببخشیدها ولی ظاهرا تا اینجای کار به یکی نکته کمتر توجه کرده اید. "سرنگ" تنها یک کالا نیست که من و شما از آن استفاده بکنیم یا نکنیم. "سرنگ" چیزی است که جان انسان هائی به آن بستگی دارد. اگر من (نوعی) خانه و زندگیم را بفروشم و سرنگ بخرم تا بعد به آنها که احتیاجش دارند بفروشم و سود بیشتری بدست آورم در واقع نه تنها به یک عمل تجاری دست زده ام بلکه عمل من تبعات انسانی نیز دارد.
جسارتا و با اجازه آقای دکتر این را خدمت دوستان عرض کردم.
موفق باشید.
در بلالگ نیوز لینک شد
من همان گزینه 4 را انجام می دهم.
هر چه می توانم سرنگ می خرم و بعدا هم می فروشم تا آتیه خود را تامین کنم.
برایم عجیب است که دیگران این کار را نمی کنند.
فکر می کنم که نویسنده مطلب عمدا سرنگ را به عنوان جنسی که مثل دارو جنبه درمانی و بار انسانیتی دارد مطرح کرده است تا خوانندگان را بر سر دو راهی اخلاق گرایی یا منفعت طلبی قرار دهد و من هم منفعت طلبی را انتخاب می کنم که در قیاس با اخلاق گرایی در قسمت های عمیق تری از ذات آدمی نهان است و اگیزه قوی تری است.
توجیهش هم این است که این منفعت طلبی ضرری به کسی نمی زند و حتی اگر من سرنگ را نخرم کسانی که همین الآن سرنگ دارند و از جریان خبر ندارند سود آن را خواهند برد و نه بیماران و نیازمندان واقعی.
محمد رضا
26 ساله
مهندس مکانیک
تهران
زن 33 ساله تهران متاهل
جالبه که فکر میکنی همه باید 4 رو انتخاب کنن. من از گرون شدن خیلی چیزها خبر داشتم و دارم بوسیله یک آشنایی ولی هیچوقت کاری نکردم حتی برای مصرف خودم. حتی وقتی همسرم میخواست سکه بخره چون میدونست گرون میشه من نذاشتم. حالا بگو خیلی خری که نذاشتی. من از پول بدم نمیاد مخصوصا اگه پول یهویی از آسمون بیفته روی سرم خیلی خوشحال میشم. ولی خوشم نمیاد اینجوری پول دربیارم و واقعا تابحال این کار رو نکردم. عوضش آرامش اعصاب دارم.
دوست عزیز
راجع به مثالی که می زنی (گران شدن سکه) بسیاری حدس می زنند ولی هیچکس در هیچ جای دنیا مطمئن نیست و همین طور که خودت می گویی این اقدام در این شرایط آرامشت را سلب می کند ولی اگر مطمئن باشی که در کمتر از یک هفته به درآمدی می رسی که همه عمر آسوده باشی عدم آرامش چند روزه را به راحتی می توان تحمل کرد
پزشك سي و دو ساله اي هستم و گزينه دو را انتخاب مي كنم. علت اصلي اش اين است كه من در اين كشور به هيچ نوع پيش بيني اقتصادي و يا اطلاع موثقي آنقدر اطمينان ندارم كه بر پايه آن خانه و ماشينم را بفروشم. از طرفي، گراني در اين كشور يك قانون ابدي است. چندان اتفاق غيرعادي نيست و اگر بخواهيم بر پايه احتمال هر چند قوي گران شدن كالاها حيطه فعاليت اقتصادي خود را تغيير بدهيم كه هر روز بايد در حال كار جديدي باشيم.
37 ساله - تهران - مهندس الكترونيك
اگر سرنگ تموم شده به مقدار معمول مي خرم وقتي تمام شد و گرونتر خريدم افزايش قيمت سرنگ را روي مبلغ خدمتي كه ارائه مي دهم مي كشم.
دکترجان به باور ما هم گزینه چهارم صحیح است. فرض بر اینکه همه از روی انساندوستی تا لحظه گرانی چنین کاری نکنند، آیا کسانی که از قبل مقداری جنس ارزان دارند گران نمی کنند؟ یا تولید کننده، اجناس ارزان تولید شده را ارزان می فروشد؟ به نظرما اصلن طرح سوال اشتباه است چون کسی عکس العملی غیر از گزینه چهار نشان نمی دهد!!!!!! ایران/30
من هيچ كاري نمي‌كنم. به خودم مي‌گويم كه تو يك روشنفكري و بايد سطح فكرت بالاتر از اين سودهاي مقطعي باشد اما شايد در واقع يكي از دلايلي كه اين گونه (گزينه 3) تجارت را نمي‌كنم اين است كه بلد نيستم يا تنبل هستم!
ببین دکتر استدلال های گزینه 4 فقط دلخوش کن هست و در واقع مصداق بارز
حروم زادگیه که تو مملکت ما امروز در
جریانه
فقط یه موضوعی اینه که سود شخصی شما
خیلی مهم نیست ولی اگه قضیه رو به
طور کلی و جامعه شناسی نگاه کنی یه
موضوع دیگه وجود داره.
خوب شما در زمینه سرنگ خودکفا شدی و
یه مافیایی و از همه در مورد سرنگ
بیشتر می دونی ولی آدمیزاد هزار جور
درد بی درمون دیگم داره از میوه و غذا
بگیر تا پوشاک و هزینه مدرسه و ...
خوب الان با گزینه 4 فکر می کنی زرنگی
ولی مطمئن باش بقال سر کوچه و مدیر
مدرسه پسرت و تعمیرکار ماشینت و ...
هم همین کار رو می کنن و همم فکر می کنن خیلی زرنگن ولی تعمیرکاره خبر
نداره وقتی میاد مطب شما و سرنگ رو 4 برابر بهش می فروشی(مثلا) می فهمه ولی
اونم فیلتر مگانت رو خریده و انبار کرده و داره 6 برابر بهت می فروشه!!!
و وقتی این عمل
مالیدن در همدیگه تبدیل به یه فرهنگ
بشه اون وقت روزیه که باید برای اون
ملت نشست و گریه کرد و اون روز مسلما
امروزه و مطمئن باش در نهایت همه ضرر
می کنیم.
با احترام
رامین
رامین خان
راستش را بخواهی ادبیاتت به آن "با احترام" آخر نمی خورد!
خوش آنکه نام نکوئی بیادگار گذاشت که عمر بی ثمر نیک، عمر بی ثمریست
کسیکه در طلب نام نیک رنج کشید اگر چه نام و نشانیش نیست، ناموریست
من اگه گزینه 4 رو انتخاب نمی کنم نه به دلایل اخلاقی بلکه به دلیل بدشانسی مفرطم دراینگونه امور است. معمولا دست روی طلا هم که بگذارم مس می شود. ضمنا فروش ملک به این راحتی هم نیست. مثلا ما مدتهاست که یک واحد اداری در مرکز شهر تهران زیر قیمت بازار تقریبا به حراج گذاشته ایم و موفق به فروش آن نشده ایم و جالب اینجاست که دو سال پیش با کلی دردسر و فروش خانه اقدام به خرید دو واحد اداری کرده ایم و امروز بعد از گذشت دو سال تازه به همان اندازه ای سود کرده ایم که اگر خانه را نگه می داشتیم.
32 ساله- مهندس شیمی-کارمند
این که اگر من فلان کار را نکنم دیگران خواهند کرد توجیه راحتیست و خیلی جاها هم جواب میدهد. چه وقتی که بخواهیم وجدان خود را ساکت کنیم چه وقتی که بخواهیم دهان دیگران را ببندیم.استفاده از فرصتها برای برخورداری از رفاه بیشتر بد نیست ولی به نظرمن یک انسان واقعی علاوه بر سودو زیان شخصی همنوعان خود را نیز در نظر میگیرد. اگر قرار است سرنگ یا هرچیز دیگری گران شود من نمیتوانم جلوی آن را بگیرم ولی حداقل با انبار کردن آن به گران شدن و نایاب شدنش وناراحتی و رنج بیمارانی که به آن نیاز دارند دامن نمیزنم. مهیا 20 ساله
بايد ديد ارزون شدن سرنگ به تبع چه گند اقتصادي است که زده شده. بري و اونجا سرمايه گذاري کني .مافيا دقيقا همين کارو مي کنن .
محمد رضا 26 ساله مهندس مکانیک عزيز
چه كساني غير از کسانی که همین الآن سرنگ دارند و از جریان خبر ندارند!!!!!!!!!! يا دارند... جريان را تعيين مي كنند؟
به عبارت ديگر آيا قيمت كالا را كساني غير از صاحب يا صاحبان كالا تعيين مي كنند؟
در مثال مناقشه نيست... اميدوارم سوالي را كه مطرح كردم فقط در مقابل "آن مثال زده شده كه تقي از قلي خبري مي شنود" قرار ندهيد.
راستي دوستان به علت تحت تحريم قرار گرفتن مواداوليه بزودي (شايد ظرف 2 ماه آينده) دچار كمبود دارو بويژه آنتي بيوتيك ها بشويم...
(اين خبر اصلا خيالي نيست)
Mansour,35,Ca
salam doctor jaan,manam filmesho didam...filme ghashangieh
خانمها و آقایان محترم
لطفا چسی نیایید
یا می خرید و یا خرید!
م. 27 ساله پزشک. تهران
من عقل ست و حسابی که ندارم. شولوغ می کنم و همه را خبر می کنم. با تلفن و میل و اس ام اس. خوب که خیالم راحت شد مبادا کسی بی خبر مونده باشه تازه به فکر خودم می افتم. و آخرش تا بیام خودمو جمع و جور کنم و برم قد نیاز یه هفتم سرنگ بخرم گرون شده رفته پی کارش.
Do you have any idea? Click here and post a Comment