از زنده رود مانده به جا آب مرده ای!

نه سال پیش هم زاینده رود خشک شد و من در آن زمان این مصراع را سروده بودم:

از زنده رود مانده به جا آب مرده ای

و هر چه سعی کردم نتوانستم مصراع دوم را بسرایم.

این شد که تصمیم گرفتم مصراع دوم این بیت را به "مشاعره" بگذارم.

لطفا مصراع های پیشنهادی خود را در کامنت دانی بنویسید.

سراینده بهترین مصراع پیشنهادی در اولین دیداری که دست دهد یک چلوکباب مهمان من خواهد بود!

لینک دربالاترین

پی نوشت:

ظهر وقتی خسته و کوقته از کار برگشتم، نهار خورده و نخورده دوربین را برداشتم که بروم از زاینده رود خشکیده عکس بگیرم.

زنم پرسید:کجا می ری ساعت دو و نیم بعدازظهره؟ گفتم: می رم از زاینده رود عکس بگیرم.

گفت: برو بگیر بخواب...حالا دوباره بی خوابی و سر درد می گیری و می ری توی مطب می پری به مریض ها!

گفتم: آخه می خوام بگذارم در وبلاگم... گفت: اگه اینقدر که به این وبلاگ صاب مرده علاقه داری به سکس علاقه داشتی حالا این خونه پر بود از بچه های قد و نیم قد!!

گفتم: و همچنین خونه همسایه ها!!! و از در بیرون رفتم.