حرامزادگی نجات بخش!

چند شب پیش بیماری داشتم که مبتلا به "بیماری پلی کیستیک بالغین" بود.آنچه از این بیماری لازم است بدانید و به بحث امروز مربوط می شود این است که اولا اکثرا در دهه چهل و پنجاه کلیه هایشان از کار می افتد و کارشان به دیالیز می کشد و ثانیا از طریق اتوزوم غالب منتقل می شود و اگر یکی از والدین مبتلا باشد همه فرزندان نیز مبتلا می شوند.
اگرچه پنج تا ده درصد فرزندان ممکن است در بیماریهای اتوزوم غالب مصون بمانند که دلایل متعددی دارد.
از مرد جوان پرسیدم که چند خواهر و برادر دارد و گفت مجموعا هشت فرزندیم و من فرزند پنجم هستم.
پرسیدم بقیه فرزندان هم مبتلا هستند؟
پاسخ داد که چهار نفری که از من بزرگترند مبتلا نیستند و من و سه فرزند کوچکتر فقط مبتلاییم!
حالا پرسشی از شما دارم و آن این است که به نظر من طبق احتمالات حداکثر یکی از فرزندان باید از بیماری مصون می ماند و با توجه به اینکه چهار فرزند بزرگتر از او هیچکدام گرفتار این بیماری نشده اند محتمل ترین علت آن است که مادر خانواده تا زمانی که جوان تر بوده و امکانش را داشته!! به شوهرش خیانت کرده و چهار فرزند سالم از مرد یا مردان دیگر حامله شده است و سپس بچه های بعدی را از شوهرش آبستن شده است.
با قبول این فرض سوال من این است که اگر شما جای فرزندان سالم این خانواده بودید نسبت به مادر خود چه احساسی داشتید؟
منظورم این است که او با خیانت خود سبب حرامزادگی شما ولی در عین حال حفظ شما از یک بیماری بسیار آزار دهنده و نهایتا مهلک شده است...آیا قدر شناس او بودید یا از او متنفر می شدید؟
لطفا سن و جنس و محل زندگی خود را ذکر کنید.
پی نوشت:
کسانی که به سبک نوشتن من آشنایند نیک می دانند که ماجراهایی که به عنوان مقدمه بر نوشته های ایچنینی نوشته می شوند فقط به عنوان داشتن یک پیش زمینه ذهنی نسبت به موضوع نگاشته می شوند و نه به عنوان یک فکت علمی و قابل اتکا.
بر همین اساس در پاسخ به دوستی که در کامنت دانی نوشته اند
"قضاوت شما اشتباه و غیر علمی است . بیماری اتوزومال غالب بیماری است که اگر یکی از والدین بیمار و دارای ژن معیوب باشد 50 درصد فرزندان احتمال ابتلا به بیماری را دارند و طبق قانون احتمالات این احتمال برای هر حاملگی و هر بچه فقط 50 درصد است"
عرض می کنم که
بیماریهای اتوزومال غالب می توانند ژنوتیپ خالص داشته باشند(AA) یا ناخالص (Aa)
اگر زنوتیپ خالص داشته باشند قاعدتا باید صد در صد بچه ها درگیر شوند اما در عمل حدود 95% بچه ها درگیر می شوند که علل مختلفی دارد از جمله عدم تاثیر صد در صد ژنها و موتاسیون و مهمترین آنها رابطه خارج از چارچوب ازدواج زوجه است.
اگر من در شرح ماجرا ذکر کرده بودم که همه برادران و خواهران پدر بیمار نیز مبتلا به بیماری پلی کیستیک کلیه بوده اند مشکل (تا حدودی) حل می شد و می توانستم پدر بیمار را ژنوتیپ خالص بنامم و دلیل علمی برای مطلبم فراهم کنم.
اما من این کار را نکردم و در آینده هم نخواهم کرد چرا که این جزییات اصلا به ماجرا و سوالی که من می خواهم بپرسم مربوط نیست و فقط باعث سردرگمی خواننده غیر پزشک می شود.
اما راجع به دوستانی که بعضا با لحن ناخوشایند
"آقا جون ریدی تو قانون احتمالات. احتمال نمی گه که مثلا از n تا بچه فقط یکی به این بیماری مبتلا نمیشه و اگر دو تا شد اون یکی حرومزاده است. میگه احتمال این که یک بچه سالم بمونه یک بر روی n و اگر بخواد دو تا سالم بمونه یک بر روی n^2 و همین طور تا آخر. برای اطلاع بیشتر با مهندسین برق موجود در وبلاگستان تماس بگیرید."
سعی کرده اند که به من احتمالات بیاموزند عرض می کنم که اولا این هم مربوط به بحث نیست و ثانیا احتمال اینکه حادثه ای که در هر بار 5% احتمال وقوع دارد چهار بار تکرار شود فقط 6 در ملیون !! احتمال وقوع دارد.
به بیان دیگر من ترجیح می دهم آن 999994 در ملیون را باور کنم تا این 6 در ملیون را...
باور نمی کنید از جامعه شناسان وبلاگستان بپرسید!