هدیه
چند وقت پیش در یکی از مهمانی های دوره ای، سر میز مشروب که فقط آقایان حاضر می شوند، یکی از دوستان از 7 بار مسافرت مجردانه در 2 سال اخیر به تایلند تعریف می کرد و شرح مبسوطی از کارهایی که کرده بود ارایه داد که با مخلوطی از کف و کیف و حظ سایرین همراه بود.
در اواخر مهمانی من که رسم دارم که گاهی سوالی مطرح کنم از خانم ها پرسیدم که هر سال چند بار از شوهرانتان هدیه می گیرید و ارزش مادی هدایا به چه میزانی است؟
همه چیزی گفتند تا به خانم آن دوست مذکور رسید و گفت:
سالی حداقل ده بار!! و هر بار فقط جواهرات هدیه می گیرم!
نه فقط به مناسبت سالگرد تولد و ازدواج و روز زن و عید نوروز... که به مناسبت سالگرد اولین روز آشنایی و اولین بوسه و حتی گاهی بدون مناسبت فقط برای آنکه سورپرایز شوم!
ولوله ای در میان خانمها افتاد.
همه مدعی شوهرانشان شدند که اگر ما را دوست داشتید شما هم چنین می کردید.
وقتی مجلس نسبتا آرام گرفت زن من که "میداندار" قسمت زنانه بود رو به من کرد و گفت:
حالا دیگه چه حرفی داری بزنی ای مدعی بهترین شوهر دنیا بودن!!؟
گفتم: به نظر من چنین رفتاری (که این آقا می کند) ناشی از این است که "تهش باد می دهد" وگرنه ما که سولاخ هایمان اوکی و درزهایمان ردیف است حداکثر سالی همان دو سه فقره را انجام وظیفه می کنیم!!
با این حرف بار سنگینی از روی دل آقایان مجلس برداشته شد.
اما سوال من از شما همان است که پرسیدم:
هر سال چند بار از شوهرانتان یا دوست پسرتان هدیه می گیرید و ارزش مادی هدایا چه درصدی از درآمد ماهیانه اواست؟
و گرفتن یا نگرفتن این هدیه چقدر برایتان مهم است؟
آقایان هم لطفا پاسخ دهند که هر سال چند بار و هر بار چه کسری از درآمد ماهیانه خود را صرف هدیه دادن به همسر یا دوست دخترشان می کنند و آیا این کار را بالاجبار انجام می دهند یا با میل شخصی؟
لطفا جنس و محل زندگی (ایران یا خارج) و طول دوره ای که از ازدواج یا دوستی تان را گذشته بنویسید.
45 نظرات:
زن 36 ساله داخل ایران
14 سال است ازدواج کرده ام.
11 سال است هیچ هدیه ای برای هیچ موردی از شوهرم دریافت نکرده ام.
به او نمی گویم بخر و نمی گویم چرا نخریدی حتی یادآوریش هم نمی کنم که مثلا امروز روز تولد من است ولی منتظر می مانم تا این روز های مناسبت دار بیایدو برود.
من هم البته برای او چیزی نمی خرم چون او اصلا و ابدا علاقه ای و اعتقادی به این چیزها ندارد.
من 14 سال است که ازدواج کرده ام وخارج ازایران زندگی میکنم.هر دو پزشک هستیم.من هیچوقت هدیه از شوهرم نگرفته ام.او از اول میگفت که اصلا از این کارها بلد نیست و صد البته نمیخواهد که یاد بگیرد.
زن 33 ساله داخل ایران.
10 ساله ازدواج کردم و سالی 3-2 بار هم کادو می کیرم اما اگر از نقطه نظر ابراز عشق به این قضیه نگاه کنیم ماجرا برای من راضی کننده نیست.
ش
اوایل از اینکه شوهر من به من عزیزم . عسلم می گفت و دایم قربان صدقه ام می رفت خشنود بودم اما به تدریج متوجه شدم که این شیوه حرف زدن اوست که زبان بازانه است.
او قربان صدقه راننده تاکسی هم می رود!
احساساتش سطحی است و غم انگیز آنکه تا کسی زمان زیادی را با ما صرف نکند متوجه این نکته نمی شود.
از اینکه سایرین و غریبه ها از رومانتیک بودن همسر من صحبت می کنند و حسرت کلام مهر آمیزش را می خورند عصبی می شوم.
شوهر من هر هفته برایم یک کادو کوچولو می خره
تهش هم باد نمی ده!
امین 31 ساله از ایران و مدرس دانشگاه،10 ساله ازدواج کردم.سالی یکی دو کادوی نسبتا گرانتر ( زیور آلات ، گوشی تلفن همراه ، عطر و ... ) و تعداد بیشتری کادوی ارزونتر ( گل و ... ). ضمنا دکتر جان طرز تفکرت و همینطور وبلاگتو خیلی دوست دارم و در بیشتر موارد نظر شما رو تایید می کنم .
12 ساله ازدواج کردم. معمولا وقتی از هم دوریم یادش میفته کادو بخره، هر چه زمان سفر من یا اون طولانی تر باشه ارزش کادو بالاتر میره، ولی عمدتا کادوهامون برای هم ارزش میلیونی نداره، و کسر انچنانی از درامد رو دربر نمیگیره، فواصلش هم مشخص نیست گاهی سالی 2-3 بار گاهی 2،3 سال یکبار.
نگار-خارج از ایران
فرض بر اینه که مردا برای زنا کادو می خرن؟ و مجددا فرض بر اینه که درصد نسبت به درامد مردها مهمه و ... معمولا حداقل با لحن بهتری حرف می زدی.
به هر حال این چیزها با شدت به ساختار خانواده بر می گرده. من دوست ندارم درآمد خانواده مال مرد باشه و اگه دلش خواست چیزی بخره! کادو دادن وقتی ارزش داره که به معنی لطف کردن نباشه. انجام وظیفه نباشه و از سر ترحم نباشه.
یادم رفت. مرد، مجرد، 23
سالی حداقل 3-4 بار. برای قیمت هم قانون مشخصی ندارم. اگر دلم بخواد خیلی زیاد اگر هم مثل امسال خرجم زیاد باشه خیلی کم. کلا از رابطه هایی که توش پول نقش مهمی داره خوشم نمی اد. هرکس پول می خوا باید کار کنه و هرکس که کار می کنه حق داره پولشو اون جایی که لذت می بره خرج کنه. تنها چیزی که مهمه اینه که ارزش پول برای هر دو نفر یکسان باشه و درامدشون نزدیک به هم باشه.
man zan 30 sale kharej az iran mamoolan sali 2 dafe hedeye migiram khodamam sali 2 3 bar mikharam
baba tamame shegerdaye aghayoon ru roo nakon....mansour,33,kharejeh
من30 ساله هستم 6 ماهه ازدواج کردن- فعلا همسرم درآمد جالبی نداره ولی توی 3 یا 4 سالی که با هم آشناییم هروقت پولی به دستش رسیده با مناسبت تولد و اینا هدیه خوبی خریده ولی چون دانشجوست مبلغ زیادی نمی تونه هزینه کنه .من اما براش زیادتر هدیه می گیرم چون احساسی ترم شاید و مدتی است که کار میکنم .از همسرانی که مرتب هدیه می گیرند حتی کوچک خوشم میاد مخصوصا اگر خصوصی باشه یعنی محض جلب توجه نباشه.راستی من شیراز زندگی می کنم و خودم و همسرم تحصیلات بالا داریم (همسرم متخصص است)
من هر چه برای همسرم هدیه می گیرم همیشه یکی هست که از من بیشتر و گرانتر بخره و اون را به رخ من بکشه.
یک مدت هم لج کردم و نخریدم.
هر جا نشست گفت که این مردیه که برای تولد من هیچی نخریده.
من هم دیدم که به آبرو ریزیش نمی ارزه.
حالا گاهی یک چیزهایی می خرم اما از ته دل نیست.
مرد 30 ساله از تهران
گاهی اوقات آدم با خوندن نظرات تعجب میکنه چون پیش خودش فکر میکنه خوب این قوانین که خیلی بدهی و ساده است؛ چطور میشه کسانی باشند که حتی درک ساده ای از معامله شراکتی در یک رابطه خبر نداشته باشند. اما خوب وقتی به زمان عمل میرسد، همه ما از نظری ممکن هست اختلاف نظر داشته باشیم و همین درک نکردن و حس نکردن نیازات فرد متقابل باعث دلخوری ها و پس زدگی ها میشود.
دل آدم برای خانمی که سالهاست از همسرش هدیه نگرفته می سوزه، از طرفی هم کسانی هستنند که هدیه رو با وجدان خود تعویض می کنند.
در دید یک ایرانی، شاید هدیه دادن جزئی از مراسم دوران نامزدی و قبل زیر یک سقف رفتن باشد و بعد از آن فقط یک انجام وظیفه! وقتی که فرهنگ چندین و چند دوست دختر^پسری در روزگار امروز جریان داره مسلما تعریف درستی از روابط هدیه دهی هم داده نمیشه.
اما بریم سر اصل مطلب؛
من سه سال هست به طور پیوسته با پسر ایرانی دوست هستم و بسیار صمیمی و به قولی چیک تو چیک هستیم.
اما بعد از دو سال اول، یکی از چندین عوامل جدا شدن ما به طور اساسی از یکدیگر، عدم درک درست هردو ما از این روابط هدیه دهی بود.
من به شخصه ادمی هستم که بسیار هدیه دادن و به طبع هدیه گرفتن رو دوست دارم. از خرید و کادو کردن و فکر و زمان گذاشته شده برای این مناسبت لذت می برم و در همه عمرم در تولد ها، عیدها، کریسمس ها و .. کادو داده ام و دریافت کردم.
وقتی با پسری دوست شدم که فرهنگی کاملا متضاد با من داشت، در ابتدا از احساساتم به همراه با زمان و پول خرج می کردم چون این جزئی از شخصیت من بود، و به مرور زمان با ندیدن رفتاری متقابل سرخرده شدم و بارها بحث و توضیح و مشاجره داشته ام بر اهمیت این رفتار برای شخص خودم.
اونچه در نهایت بعد از مدت ها هم من و هم پارتنرام آموختیم، درک میزان اهمیت کادو دادن و گرفتن برای طرف مقابل امان بود و نه برای خودم.
من فهمیدم که اگر هفته ای سه بار گل بخرم، یک بار کارتی زیبا بنویسم، ماهی یک بار گردنبند هدیه بدهم و یا عطر یا لباس و ...، برای پارتنر من این ها تنها یک حرکت قشنگ هستند و معنای خاص دیگری ندارند.
و بعد از مدت ها امیدوار هستم که او هم آموخته باشد که برای من فقط دوستت دارم کافی نیست، حال چه امکانات در زمان مورد نظر کافی باشد یا خیر.
اگر کسی می داند به چه وسیله ای یار مقابل خود را راضی کند، بایست تمام تلاشش رو در انجام اش به کار برد، حتی شده از ماه ها قبل برنامه ریزی کند.
این خودخواهی کامل است که انتظار داشته باشیم همه عالم و آدم ما را درک کنند و خودمان برای همه تصمیم بگیریم بر طبق شرایط مالی و حس و حالمان احساسات خرج کنیم.
من در خارج از ایران از نوجوانی زندگی میکنم و پارتنرم از جوابی از ایران خارج شده است.
برای من مسائل مالی هرگز مهم نبوده اند، اما برای ارزش گذاشته شده پشت هر هدیه ای بسیار اهمیت قائل ام، زمان، فکر، احساس و .. خیلی بیشتر از تعداد صفر های پشت هدیه یادگار است
هرچند من هم همانند بسیاری از خانوم ها از هدایای گران خوشحال میشوم؛ ولی چون هیشه برای خودم بهترین ها رو می پسندم، سعی می کنم هدایا هم در همین کتگروی جای بگیرند. فعلا هنوز دانشجو هستم ولی کار می کنم و دستم گاها بیشتر و گاها کمتر برای مخارج باز است.
امیدوارم درسهای گذشته برای یارمان کافی باشد و خودش هم این نوشته را بخواند که عصری با شندین نظر ها بادی در غبغب انداخت و با نظر پسر 23 ساله همراهی کرد و اینجانب را بسی کفری :))
MAN 39 , 5% , 2 TIMES IN YEAR
OUT OF IRAN , 12 YEARS MARRIAGE
من هر موقع هدیه ای برای زنم می خرم آن را به فروشگاه برده و تعویض می کند.
این موضوع سبب شده که هر دو ترجیح بدهیم من پول کادو را به او بدهم.
با اینحال در مواقعی که بحث مان می شود او این رفتار مرا به عنوان شاهدی مبنی بر رفتار دهاتی من ذکر می کنه و منو کفری می کنه.
آقای دکتر
می تونم بپرسم برای چی این سوالها را گاه به گاه مطرح می کنید؟
من 17 سالمه از ایران.
به نظر من قیمت کادو خیلی مهم نیست.نمی خوام هم حالا خیلی آرمانی حرف بزنم که ارزش معنوی و اینا !! واقعا اهمیت داره که یه وقتی یه کادوی گرون قیمتی هدیه بگیری.همیشه هم ارزش به معنویات نیست! بد نیست اگر مادیات هم تاییدش کنن.
اما این، همیشگی نیست.یعنی به یه مناسبت بزرگ و مهم در سال، یه کادوی گرون گرفتن خوبه، اما همیشه نباید جواهرات هم گرفت !
اما زود به زود کادو گرفتن مهمه.همه چیز به تئوریات نیست.یعنی اینکه واضحه که ما هم رو دوست داریم.به مناسبت های مختلف کادو دادن، بهترین راه بیانشه.دیگه لزوما نمی خواد همیشه گرون قیمت باشه اما اون هم اگه دیگه همیشه ارزون باشه دیگه یه جورایی مسخره می شه.
وقتی تو همیشه به کسی کادو می دی یعنی همیشه بهش یادآوری میکنی که به فکرش هستی هرچند با یه کادوی کوچیک.
وقتی گاهی یه کادوی گرون قیمت می دی یعنی فقط به فکرش نیستی، حاضری به خاطش خرج هم بکنی و یکم بیشتر سختت بشه.
بنابراین خلاف نظر شما به نظر من بادی از ته کسی که زیاد کادو می ده در نمی ره ! :)
ولی خب هر روز یه کادو اونم جواهرات ! یه جورایی معنی خر کردن می ده دیگه! یعنی مثل اینکه داره یه کاری می کنه و واسه اینکه صدای تو در نیاد اینجوری ام برات خرج می کنه.
هرچیزی سر جاش دیگه.
دو ساله که ازدواج کردم و خارج از ایران زندگی میکنیم سالی 3-4 بار همسرم برام هدیه میخره(البته تا حالا-هم گرون هم ارزون )برام اصلا قیمت کادو مهم نیست مهم اینکه منو با هدیه هاش سورپرایز میکنه.
گوشزد جان من را كه ميشناسي ياسمن هستم 41 ساله از تهران. من عاشق هديه دادن و هديه گرفتنم .. حتي ارزون ترين كادو ها هم خوشحالم ميكنه. 16 ساله كه ازدواج كرديم.. سالهاست كه روز پرستار (چون اول پرستار بودم بعد معلم شدم) روز معلم روز زن... عيد و سالگرد ازدواج و روز تولدم هديه ميگيرم. معمولا اين هديه پول است كه رامين كادو ميكنه با يه جمله محبت آميز . به مرور كه در آمدش بيشتر شده مبلغ كادو هم بيشتر شده و من هم با اون پول چيزي كه دوست دارم ميخرم... اما من روز تولدش عيد روز دامپزشك و سالگرد ازدواجمون براش كادو ميخرم...و سعي ميكنم هديه اون چيزي باشه كه لازم داره... ميدوني گوشزد يه دوست داشتم كه ميگفت باز ديشب شوهرم با دسته گل خر كني!!! اومد خونه!!! يعني دير اومده و براي خر كردنم گل خريده!!! من باهات موافقم آقايوني كه هي بي دليلي براي خانومهاشون كادو ميگيرن معمولا يه جاي كارشون ميلنگه!!!از سوالهات خوشم مياد و از خوندن كامنتهات..
گوشزد جان، این چند وقت که نبودی، فکر کردم به عنوان "هدیه" سال نو خواستی یکی از بزرگترین آرزوهای خانمت رو برآورده کنی و بهش قول دادی که وبلاگ نویسی رو ترک کنی...
ف.
من چون خودم عزا می گيرم موقع خريد برای خودم حتی چه برسه برای کس ديگه، توقعی هم ندارم. اما مهمه برام که يادش باشه من تولدمه مثلاً. هنوز تولدم نرسيده اما دوستجانمون رو که چند ماه پيش تولدش بود شام بردم بيرون.
خلاصه با اينکه من خيلی خانوم هستم!!! اما از نظر خريد و کادو اصلاً اخلاقم به خانوما نرفته.
آهان راستی منو که می دونی کجام و اينا گوشی جان، واسه همين نگفتم.
سلام
مرد هستم 33 ساله خارج از کشور. تحصيلات بالا
اويل برای همصرم کادو ميخريدم به دلخواه خودم و سعی ميکردم معنی داشته باشه به اون مناسبت. اما بتدريج توقش رفته بالا و ارزش هديه رو اندازه ميگيره. من هم بتدريج هدايی خريدم که اون ميخواد و با قيمتی که اون ميپسنده اما ديگه اصلاً منی واسه خودم نداره. تبديل به انجام وظيفه شده و هر بار کلی استرس ميگيرم که چی بخرم که از ديده اون با ارزش بياد و البته چيزی که از نظره من ارزشش از دست رفته، حتيا اگه قيمتش چند ميليون باشه
زن 24 ساله خارج از ایران
من ترجیح می دهم سالی ده بار یک شاخه گل کادو بگیرم تا سالی یک بار جواهر.
ارزش مادی هدیه مهم نیست بلکه عشقی که با آن منتقل می گردد مهم است.
bull shits,,,,fuck all mollahs,,,,fuck islamic rejime...fuck Khameneiyee,,,,fuck Khomeyni,,,
وفا هستم 8 ساله ازدواج کردم و ایران زندگی میکنم .
دکتر جان به نظرم خریدن هدیه درمناسبتهایی باعث حس خوبی برای هر دو طرف میشه نه به قیمت اون بستگی داره نه به نوع اون .
من در سال 3 بار برای همسرم هدیه میگیرم و از خرید اون لذت میبرم و با عشق میخرم روز عیدنوروز - روز تولد همسرم - سالگرد ازدواجمون ضمن اینکه سعی میکنم نظر خودش قطعا در خرید اون هدیه دخیل باشه .
بعضی وقتها هم با سیاست وسیله ای رو میخرم به عنوان هدیه همسرم که کار خودم راحت بشه مثل ماشین ظرفشوئی (شوخی ).
دکترجان وفا بودنم نشان دهنده مرد یا زن بودن نیست ولی تو خونه مرد صدام میکنن
زن- ساکن امریکا- 10 سال است ازدواج کردیم- روابطمون هم متوسط است- ولی مامولان همسرم برای مناسبتها یه چیزی میگیره-راستش بیشتر اوقات خیلی هم مورد پسندم نیست ولی چون میدونم خیلی سعی میکنه اونی رو که دوست دارم بگیره- زیاد ایراد نمیگیرم(گفتم زیاد ایراد نمیگیرم ولی ...)گاهی هم گل میگیره- حتی گاهی از دستفروش تو پمپ بنزین دسته گل 5 دلاری هم میگیره- گاهی هم من سر دعوا بهش تیکه میندازم سر این موضوع ولی راستش بعدش پشیمون میشم( خصوصا وقتی یاد لحظه تقدیم دسته گل کذایی میافتم که نگاهش خوشحال است انگاری)
یه مرضی هم تو جونم است که ته دلم میخواد کادوش یه سورپرایز بزرگ باشه ولی همیشه هم میترسم که ولخرجی کنه!
در ضمن برای آقایونی که فکر میکنن مجبورن کادوی باب میل خانوم را بخرن و ناراضین یه جمله دارم: همه لطف کادو خریدن این است که آدم استرس بیوفته که چی بخره که طرف دوست (لازم) داشته باشه- مگه ما برای دوستامون اینکار را نمیکنیم- ما ایرونی جماعت یاد گرفتیم رفع وظیفه کنیم!
این درصد درآمد برای ایرون نشین و خارج ایرون نشین کمی فرق داره- چون شما اونجا خرجایی که ما اینجا داریم ندارین مثلا مااینجا تقریبا 1/3 درامدمون قسط خونه میدیم و کلی هم بیمه درمان و ماشین و آب و برق گران یا مالیات- اگر باقی پول هر دومون راروهم حساب کنم- حدود 5-6 درصد- لازم به ذکر است که الان تقریبا در امد ما مثل هم است .
اینجا زن و شوهر حساب مشترک دارن ومعمولان هم مخارج خانه دست خانمهاست و ما هم مستثنا نیستیم و اتفاق افتاده که من برای خودم جواهر یا چیز قیمتی بخرم و اگر خیلی گرون باشه و صدای همسر دربیاد میگم این کادوی مناسبتی است که داره میاد! گاهی هم اگر خودم را محق خرید اون کادوی گرون ندونم- دست پیش را میگیرم- که من الم و بلم و این همه پول در میارم و جون میکنم و ... منشی دفتر یا فروشنده ها هم وضعشون از ما بهتره و ...معمولا من وقتی الم شنگه راه میندازم که وجدان درد بگیرم انگار دلم میخواد بم بگه -اره بابا راست میگی حقت این است که خوب خرج کنی
من 28 سالمه و شوهرم 30 سال و بیش از 1 ساله که ازدواج کردیم. تو رابطه ما هدیه واقعا دغدغه بزرگی نیست. گرفتنش خوشحالمون میکنه ولی نگرفتنش ناراحتمون نمی کنه. یاداوری اون مناسبته که برامون اهمیت داره نه صرفا هدیه. مثلا قبل از ازدواج (دوستی و نامزدی) در همه مناسبتهای معمول (تولد، ولنتاین، نوروز، روز زن ...) برای هم هدیه می خریدیم. یکی دو بار هم من بدون مناسبت براش پیراهن خریدم. ولی بعد از ازدواج و در این حدودا 15 ماه (شاید به دلایل مالی شایدم هم تنبلی) فقط یک بار به هم هدیه دادیم و اون هم برای سالگرد ازدواجمون بود که حدودا نفری 100 هزار تومان کادو خریدیم. همونطور که گفتم مهم برامون اینه که طرف مقابل اون مناسبت خاص رو یادش باشه و تبریک بگه.
راستی یادم رفت بگم که ساکن ایران و هر دو تحصیلات لیسانس داریم.
من و شوهرم 24 ساله هستیم، از 18 سالگی دوست بودیم و دو سال است که ازدواج کرده ایم.
اگر هدیه دادن یک راه ابراز علاقه باشد، او هزار راه بلد است و در انجام آنها هم دست و دلباز است.
کادو هم چندان برایمان مهم نیست و اصلا قیمتش را مقایسه نمی کنیم. طبیعتا اوایل هر دو بیشتر هدیه می خریدیم و هدیه ها هم کوچک و رمانتیک بودند. الان بیشتر هدیه های سرگرم کننده، بازی و کتاب می گیریم.
با عرض معذرت از گوشزد.
خيابان شماره 11
لطفا كاري كنيد با ديدن وبلاگ شما از طريق فيلتر شكن بتوان در آن پيام گذاشت!
در ضمن ايميلتان را هم!
*آينه*
42 ساله از تهران..........
از ابتدای ازدواج سالی سه بار کادو گرفتم.عید..تولدم روز زن.همیشه کوچولو بوده..اما به موقع بود..هیچ وقت فراموش نشدم.خوب دوسالی هم تهش باد داده شده..توسط یه دختر کوچولو ..اما در حال باد و بی باد کادو را گرفتم.اما به ندرت کادو بهش دادم.چون سلیقه من را دوست نداره.......
سی ساله خارج از کشور:
صادقانه بگم برای من ارزش هدیه مهمه. البته الان همسرم دانشجوست و درآمدی نداره. بنابراین توقعی ندارم. سال گذشته یکبار هدیه گرفتم برای سالگرد ازدواجمون. یه گردنبند بدلیه. ولی بقدری خوشگله و با سلیقه انتخاب شده که همیشه به گردنمه. من هم در شرایط کنونی بندرت هدیه میخرم.
hi I a woman...30 years old...10 years married...2 or 3 times a year
I forgot to say I am living out of Iran
36 ساله و زن و 8 ساله ازدواج کردم
طی این 8 سال بعد از ازدواج و 8 سال قبل از ازدواج روز تولمون هدیه گرفتیم و بستگی به شرایط هدیه از وسایل موردنیاز خانه مانند رم کارت دوربین - لاستیک ماشین - دستگاه سرخ کن برقی و گاهی زیورآلات و ساعت و گاهی گوشی موبایل بوده و سالگرد ازدواج ترجیح دادیم هدیه مشترک بخریم یا با هم به سفر بریم و عید نوروز بیشتر عیدی گرفتم
تا بحال یکبار گل هدیه دادم و یک بار گل هدیه گرفتم
ولی بهترین هدیه زندگی مشترک ما آرامش و استقلال فردی و فرزندیست که عاشقانه به هم هدیه داده ایم
من هم به همون دلیل تو داستان, برای شوهرم سالی چند بار کادو میخرم.
زن.28 ساله..8 سال متاهل...خارج از ایران.
دکتر جان به نظر من هم اقایونی که چپ و راست واسه همسرشون کادو میگیرن یه جای کارشون میلنگه و بیشتر میخوان اون احساس عذاب وجدان خودشونو کمتر کندوکلاه شرعی سر خودشون میذارن...
من خودم مناسبتهای تولد و سالگرد ازداج رو معمولا کادوهای بهتر و فرمال تر میدم و مناسبتهایی مثل ولنتاین و روزپدر رو کوچتر هر چند که از نظر خودم و شوهرم its the thoughts that counts. خودم هم در سال 3-4 بار کادو میگیرم...ولی یه اعتراف کوچولو بکنم....همسرم موقع خریدن کادو واسه من خیلی سعی میکنه که چیزی رو بخره که من دوست دارم ولی سلیقه اش با من از زمین تا اسمونه.. هیچ وقت هم بهش نگفتم ....ولی اصل مساله کادو دادن و گرفتن مساله به یاد کسی بودن و دوست داشتنه ولی یک شاخه گل یا حتی یک جمله دلنشین واقعا بعصی وقتا از جواهر هم باارزشتره...
سلام
زن 29 ساله،ساکن ایران،تحصیلات خودم پزشک و همسرم فوق لیسانس.یک ساله که ازدواج کردیم.اوایل در دوران دوستی و نامزدی مرتب برای هم کادو و گل می خریدیم ولی طی 6،7 ماه اخیر همسرم هیچ هدیه ای به هیچ مناسبتی نخریده است.وقتی هم من برایش هدیه می خرم چندان خوشش نمی آید و ذوق نمی کند. برای همین هم من هم تصمیم گرفته ام که هدیه نخرم.
زن ، 24 ساله . 1 ساله دوستیم. تو این مدت به مناسبت تولد و ولنتاین و عید و.. کادو می گیریم. البته پارتنرم دانشجو هست به همین خاطر زیاد توقع ندارم. اما برام مهمه که چه نسبتی از پولش را برام خرج می کنه. من هم تا جایی که بتونم دوست دارم براش هدیه خوبی بگیرم.
سلام من 43 سال هستم 6 سال ازدواج کردم در خارج از کشور با همسر اروپائیم زندگی می کنم راستش کی بدش میاد از هدیه گرفتن ما خانمها عاشق هدیه گرفتن هستیم و همیچنین متقابلا هدیده دادن خوب همسر من تا به حال هدیه هایی با ارزش مادی بالا برام نگرفته چون به گل و گیاه علاقه دارم مثلا شب والنتاین برام یک عالمه تخم گلهای مختلف خرید و خودش شام شب رو درست کرد و چند تا شاخه گل هم بهم داد دلم گرفت چون با هدیه هایی که خواهرهام از همسرشون دریافت می کنند زمین تا آسمون فرق داشت ولی چند باری هم منو رستوران دعوت کرد به مناسبتهای مختلف نه وقتی فکر می کنم هدیه با ارزش مادی بهم نداده ولی یته های گل زیاد برام خریده همین من هیچوقت حرمتش رو نمی شکنم مهم روح و نفس کار هست گرچه ته دلم میخود که هدیه ها کمی ارزش مادی داشته باشند ولی هیچ وقت به روی همسرم نیاوردم خوب شاید هم زندگی گرون اینجا مانع این میشه که چیزهای گرون برام بگیره به هر حال بازم میگم نفس عمل برای من مهمتره
من به این دلیل از دوست پسرم جدا شدم چون من همیشه براش هدیه میگرفتم و اون سعی میکرد اینکار رو نکنه!به نظر من هدیه از ارکان مهم رابطه هست.به قول دوست چینیم وقتی کسی حاضره از پولش به خاطر تو بگذره پس برات ارزش قائله.
حالا این موضوع واسه ما که دانشجوییم و پولدار نیست بیشتر صدق میکنه
26-خارج
مرد، 31، تهران
سعی می کنم تو مناسبتهای مختلفمون هر چی می تونم بگیرم، تولدش بیشتر، بعضی ساله هم سالگرد ازدواج، یا وقتی ماموریت میرم سوغاتی می گیرم.
خودم از هدیه دادن تو مناسبتها خوشم نمیاد. به نظرم فرمالیته میاد. ولی خوب نمیشه نداد. به هر حال چون خیلی مشکل پسنده معمولا فقط تنها چیزی که می گیرم سکه است. وگر نه اگه طلا باشه فردا میره برا تعویض. اگر هم کم ارزش باشه مثل پارچه میره گوشه کمد.
زن-28 سالمه .سه ساله ازدواج کردم.ایران زندگی میکنم .تا حالا به مناسبت تولد سالگرد ازدواج و روز زن کادو گرفتم و هیچ کدوم بیشتر از 20000 تومن نبوده.میدونم شوهرم خیلی دوستم داره و واسه زندگیمون خیلی تلاش میکنه.دیشب تولدم بود اون واسم کادو نخرید و من دیشب تا صبح گریه کردم خیلی از این قضیه ناراحت شدم. میدونم روز خیلی سختی داشت وقتی اومد خونه خیلی خسته بود ولی من انتظار داشتم اون روز واسه من یه روز خاص بشه ولی بخاطر رفتارش و کم توجهیش با هم بحثمون شد و من تا صبح گریه کردم .به نظر شما وقتی انتظار دارید از شوهرتون کادو بگیرید اونم تو روز تولدتون واین اتفاق نیفته بهترین رفتار چی میتونه باشه؟
Do you have any idea? Click here and post a Comment