سالروز دو سالگی وبلاگ من

وقتی در دهم آبان ماه 1383 اولین پست خودم را تحت عنوان "من گوشزد می‌کنم، باشد که زبانزد شود" نوشتم، احتمالا تحت تاثیر "خود بزرگ بینی و یا وبلاگستان کوچک بینی مفرط" قرار داشتم یا اینکه مثل بسیاری که گمان می‌کنند عیب از بلندگوست که صدایشان و پیامشان دریافت نمی‌شود، بر این باور بودم که گوزم در زیر این گنبد چنان بپیچد که پژواکش هوش از سر شنونده برباید!

اندکی که بیشتر گذشت به خیال عبث هشدار دادن، پتیشن تهیه نمودن، اعتراض مدنی کردن و دیگران را به مبارزه فراخواندن افتادم ولی خامی این خیال زود آشکار گشت.

در تعریف کارکرد وبلاگ بسیار گفته‌اند و شنیده‌ایم ولی از دیدگاه من یکی از مهم‌ترین کارکردهای وبلاگ‌نویسی دسترسی به محتوای ضمیر ناخودآگاه است...مشروط بر آنکه مستعار بنویسی و خود را سانسور نکنی و از در‌هم شکستن شخصیت خودساخته وبلاگی، ککت نگزد!

در این‌صورت و در دنیای مجازی می‌توانی از مال‌دوستی خود دفاع کنی و از تظاهر به انسان‌دوستی، نجابت، غیرت، حقوق برابر و ...بپرهیزی.
می‌توانی به "صورت زیبای ظاهر" دل خوش کنی...بگویی که بین مال من و جان غیر "اولویت" با مال من است...می‌توانی "رخت‌ها را بکنی"...دعوت به "ارتداد موقت" کنی... از تملک سهم خودت در خانواده دفاع کنی...از عدم نشر علم دفاع کنی.
می‌توانی برای رفتار و افکار خودت اسم‌های مناسب اختیار کنی...رفتار متکبرانه را ...فضل‌فروشانه را...نظربازانه را...رذیلانه را...از خود بروز دهی و آنها را به نام واقعی خود بشناسی، نه نامی که در دنیای واقعی و برای حفظ شخصیت اجتماعی خود بر آنها می‌نهی.

باری در این دو سال بسیار آموخته‌ام و نوشته‌ام و احتمالا بسیار کسان را رنجانده‌ام...بر من ببخشایید.
بزرگترین افتخار وبلاگ‌نویسی‌ام نوشتن مطلبی است با 340 کامنت.
حسرتی که برایم مانده است، ضبط و تصرف آرشیو یک و نیم سال اول وبلاگ‌نویسی من توسط پرشین بلاگ است که علی‌رغم چند بار مکاتبه آن را پس نداده‌اند. در آینده اگر فرصت کنم برخی از مطالب آن را که در ذهن دارم دوباره خواهم نوشت.

در دنیای واقعی بر مرگ بسیار کسان گریسته‌ام و در دنیای مجازی بر مرگ وبلاگ‌های فراوانی غمگین شده‌ام...ولی فقط بر اولین مرگ آنها!! بر مرگ‌های متعدد همیشه می‌خندم چرا که فنا را به سخره می‌گیرند.

دوستان بسیاری به من لینک داده‌اند که گه‌گاه در وبلاگ‌هایشان می‌بینم...لطفا اگر نام‌تان در لیست من نیست نام وبلاگ و نشانی خود را در کامنت‌دانی من بنویسید تا در اولین فرصت لینک‌تان را اضافه کنم.
اگر توصیه‌ای برای مطرح کردن سوال خاصی دارید برایم ای‌میل بزنید...مانند ای‌میل دوستی که راجع به س.ک.س پیش از ازدواج مرا به این بحث هدایت کرد، اگر موضوع به نظرم جالب و قابل طرح بیاید مطرح می‌کنم.


دو سالگی کودک را از شیر می‌گیرند...ولی من هنوز آمادگی‌اش را ندارم!!

پی نوشت:


فرضا ما به واسطه كمك گرفتن از شخصیت ناشناس، و با فرار از خودسانسوری، به قول شما محتوای ضمیر ناخودآگاه خودمون رو بهتر بشناسیم، بعدش چه اتفاقی می‌افته؟


از کامنت ابوالفضل


برای اینکه بدانیم دسترسی به ضمیر ناخودآگاه چه فایده ای دارد باید نخست بدانیم که ضمیر ناخودآگاه چیست و من به طور ساده توضیح می دهم.
شخصیت روانی هر فرد از سه جزء تشکیل شده است...اید (غرایز و امیال) ایگو (من اجتماعی) و سوپرایگو( وجدان یا اخلاق یا هر قاضی سختگیری که در وجود ما ناظر بر رفتار ایگو است)


در طفولیت بچه انسان و کره خر و گوزن شبیه همند!!
هر دو منعی در ابراز احساسات و غرایز خود ندارند ولی به تدریج که بزرگتر می شوند بچه آدم در مرحله اول در اثر تربیت خانواده از بسیاری از غرایز خود چشم می پوشد ولی در مراحل بعدی به سبب سختگیری سوپرایگو من اجتماعی یا ایگو مجاب می شود که بسیاری از غرایز را باید نهان و "سرکوب"کرد.


فروید معتقد است که در نوزادی طفل پسر عاشق مادرش می شود (عاشق جنسی و سکسی) ولی پس از مدتی در می یابد که این عشق جنسی از نظر اجتماع پذیرفته نیست و ایگو برای حفظ یکپارچگی خود، از این عشق چشم پوشی می کند و به سراغ خواهر، خاله و سایر نزدیکان مونث می رود تا زمانی که در می یابد چنین ابراز عشقی "از کجا مجاز می شود" و مرزهای ایگو مشخص می گردد.


در داخل این مرز ها که برای هر یک از غرایز و امیال دست نیافتنی ( و منع شده از طرف اجتماع و سوپر ایگو) جداگانه تعریف و مشخص شده اند ضمیر ناخودآگاه قرار دارد و در بیرون آن ضمیر خودآگاه قرار دارد.
هر چه را سوپرایگو نامناسب تشخیص داد ایگو سعی می کند که آن را در ضمیر ناخودآگاه مخفی و محصور کند و البته این غرایز سرکوب شده همه دارای انرژی روانی اند و ایگو برای مهار آنها باید انرژی مضاعفی صرف کند.


ابتدا عشق جنسی به مادر و خواهر کتمان می شود سپس میل به کشتن یا آزار دادن رقیب و بعد کم کم بسته به جوامع مختلف و وسعت "فرهنگ خوب و بد" در آن جوامع سوپرایگو رشد می کند و فربه می شود و ایگو را مجبور می کند که بدیهی ترین غرایز خود را نه تنها سرکوب کند بلکه آن را هم فراموش نماید.


ایگو مثل بادکنکی که هر روز فوتی در آن دمیده شود هر لحظه بیشتر تحت فشار قرار می گیرد تا اینکه چند حالت برایش محتمل می شود:


یا فرد دچار اضطراب و افسردگی می گردد.
یا به سختگیری های سوپرایگو بی اعتنا می شود و مقداری از امیال خود را دور از چشم اجتماع برآورده می کند
و یا به مکانیسم های دفاعی روی می آورد.

مکانیسم های دفاعی از انرژی روانی محتوای غریزه سرکوب شده می کاهند مثلا موقعی که شما از طرف شخصی در مهمانی کنف می شوید به جای آنکه به او حمله کنید (غریزی...مثل هر حیوان دیگری) این خشم و ناراحتی را به ضمیر ناخودآگاه می فرستید (چرا که حمله به او هم از طرف اجتماع و هم از طرف سوپرایگو نهی می شود ...به زبان ساده تر هم سبب آبروریزی و از بین رفتن اعتبار شما می شود و هم بعدش دچار عذاب وجدان می شوید) ولی انرژی روانی که باید صرف کنترل خود کنید زیاد است.


بنابراین با یک مکانیسم دفاعی مثل شوخی آن را استحاله می کنید و موضوع را با حداقل مصرف انرژی خاتمه می دهید.
در مثالی دیگر فرض کنید که شما به همسر یکی از دوستانتان نظر سکسی و جنسی دارید ولی ابراز این نظر هم به معنی از بین رفتن اعتبار اجتماعی است و هم سبب سرزنش وجدانی(در حالی که اگر گوزن بودید در جلوی چشم همان دوست و سایر افراد گله کار خود را می کردید و به مکانیسم دفاعی هم احتیاجی نبود!)
این میل و غریزه را در ضمیر ناخودآگاه استحاه می کنید و محصول نهایی ممکن است چند چیز باشد
یا اینکه رفیقتان را همیشه در برابر همسرش و در جمع مسخره و تحقیر می کنید.
یا اینکه زنی شبیه به او می گیرید
یا اینکه سعی می کنید با او قطع رابطه کنید(اگر فرد مذهبی باشید و از به گناه افتادن می ترسید)
مهمترین قسمت قضیه این است که مکانیسم های دفاعی کاملا ناخودآگاهند و فرد نمی داند که دارد از آن استفاده می کند.
زمان از انرژی محتوای ضمیر ناخودآگاه می کاهد و به فرد اجازه می دهد که آن را به خودآگاه بیاورد.
وقتی فردی در کودکی مثلا مورد آزار جنسی قرار می گیرد استرس و شرمساری و "سرزنش خود به واسطه قرار گرفتن در آن موقعیت و ترس, به همراه سعی در مخفی کردن ماجرا در فرد چنان استرسی ایجاد می کند که کودک سعی می کند هر چه سریعتر ماجرا را فراموش کند.
ولی چیزی به نام فراموشی وجود ندارد...هر چیز که مخصوصا به عمد فراموش می شود فضایی را در ضمیر ناخودآگاه اشغال می کند و در آن فضا انرژی دارد و ایگو باید با صرف انرژی اضافه این واقعه را فراموش کند.
همین کودک بیست سال بعد فقط با یادآوری این موضوع و بدون هیچ کار اضافه درمانی می تواند مشکل را حل کند چرا که هم هیجان و استرس ناشی از آن کاهش یافته و هم به عنوان یک بزرگسال قادر به هضم و حل مشکل خود می باشد.
هر چه از حجم ضمیر ناخودآگاه کم شود ما از نظر روانی سالم تر و متعادل تر خواهیم شد.
آموزش روشهای دسترسی به محتوای ضمیر ناخودآگاه از برنامه های این وبلاگ نیست ولی اگر بسیار عصبی یا زودرنج یا حسود یا مذهبی یا خرافی یا وسواسی یا...غیرمتعادل هستید با مراجعه به یک روانکاو می توانید با روانکاوی علت بسیاری از رفتارهای غیر عادی خود را دریابید.




پی نوشت2:


برای این پی نوشت به این دور و درازی حتی یک کامنت مرتبط هم نوشته نشد!


همین امر نشان می دهد که پرداختن به مسایل تخصصی به صورت پایه ای در این وبلاگ طرفداری ندارد و ضریب مقبولیت آن پایین است پس بهتر است به طور موردی و لا به لای پاسخ ها و مثالها به آن بپردازم.


ضریب مقبولیت یک مطلب وبلاگی بنا به تعریف "گوشزد" درصد کسانی است که برای یک مطلب کامنت مرتبط می گذارند نسبت به کل کسانی که یک مطلب را می خوانند.


به عنوان مثال اگر مطلبی نوشته اید و هزار بازدید کننده و بیست و سه کامنت دارد که از این بیست و سه نفر 2 نفر قربان صدقه تان رفته و یکی فحشتان داده است(البته فحش نامربوط به نوشته!!) ضریب مقبولیت مطلب شما 2% است.

از راهنمایی (ننوشته و نگفته) شما در این باره سپاسگزارم!

63 نظرات:

tavalod 2 salegi webloget mobarak....

chera man nemitoonam inja farsi benevisam...?????

عجبیه که چیزی درباره پول ننوشتی. می گم به مناسبت دو سالگی وبلاگت یه شماره حساب بده بر و بچ بابت دستخوش برات پول بریزن که یه وقت ناکام از دنیا نری.

گوشزد جان. من هیچوقت اولین پستت رو فراموش نمی‌کنم.
"گوشزد می‌کنم باشد که زبانزد شود"
قالبت هم هنوز یادمه...
نمی‌دونم به چه علت تا ماه‌ها فکر می‌کردم یک خانوم وبلاگ‌نویس هستی و به خاطر پست‌هات خیلی بهت علاقه خواهرانه داشتم:) البته هنوز هم علاقه دارم. خیلی هم زیاد.
به خانواده‌ی گرامی‌ات هم همینطور. به همسر صبور:) و پسران باهوشت.
بعد...خلاصه... یواش یواش شروع کردی به روکردن اون روی پلیدت:))
یعنی یک سیخ گنده(نه سوزن) برداشتی و شروع کردی به ترکوندن دمل‌های چرکینی که هر کس توی وجودش داره ولی انکارش می‌‌کنه.
اول دمل‌های خودت رو نشون دادی که کسی خجالت نکشه.
نمی‌دونم تشبیه خوبی کردم یا نه...
اما می‌دونم وبلاگت رو خیلی دوست دارم. گوشزد یکی از وبلاگ‌های مورد علاقه‌ی منه. جسارتت رو تحسین می‌کنم.
نمی‌دونم چرا خیلی دوست دارم یک‌بار حالا که خانمتون فهمیده وبلاگ دارید یک مطلب بنویسه. حدس می‌زنم بتونه طنز جالبی درباره‌ت بنویسه.

خسته نباشی دكتر جان.
...................
فرضا ما به واسطه كمك گرفتن از شخصیت ناشناس، و با فرار از خودسانسوری، به قول شما محتوای ضمیر ناخودآگاه خودمون رو بهتر بشناسیم، بعدش چه اتفاقی می‌افته؟
آیا این شناخت -در مواردی كه خودمون ممكنه از قبول كردنش فرار ‌كنیم مثل پول دوست و ...- قراره به تغییر در ما منجر بشه كه ديگه پول‌دوست نباشيم و .... یا اینكه قراره به این نتیجه برسیم كه همینیم كه هستسم و جای اینكه ما ارزش‌مون رو از ایده‌آل‌ها بگیریم – اینكه ايده‌ال‌ها از كجا اومدن خودش یه بحث مفصله- خودمون با اعتقادی كه به درستی كارهامون داریم بهشون ارزش می‌دیم و بعد از اون دیگه ابایی از ابرازشون در جاهایی كه شناخته شده هستیم هم نداريم؟

قربون حواس جمع!
یادم رفت تبریک بگم:)

دو سالگی وبلاگ خیلی مبارک باشه!
من فکر می‌کنم در محیط وبلاگستان تأثیر گذاری!
و خیلی خوشحالم نمی‌تونی ترک‌وبلاگ کنی:)

مبارک باشد همشهری! انشالله سالهای سال بخونی و بنویس و خوشت باشد . راستی نگفتی بعد دو سال آمادگی تعطیلی چی رو نداری شیر دادن یا شیر خوردن؟!

مبارک باشد همشهری! انشالله سالهای سال بخونی و بنویس و خوشت باشد . راستی نگفتی بعد دو سال آمادگی تعطیلی چی رو نداری شیر دادن یا شیر خوردن؟!

تبریک،تبریک.

پس کیک تولدت کو؟

وقتي كه به خاطر يكي از پستهاتون بهتون اعتراض كردم و جواب شنيدم كه خودزني كرده ايد، ياد گرفتم كه منطقي تر پستهاتونو بخونم. خوشحالم كه با خوندن وبلاگ شما ياد گرفتم كه به حرفهاي دردناكي كه گاه تا ته قلبمو آتيش مي زنه با آرامش گوش بدم. تولد وبلاگتون مبارك باشه. اما خداييش هروقت سر و كارم به دكتري مي افته مي گم نكنه اين گوشزد باشه كه الان به جرم بي پولي با يه تيپا از مطب پرتم مي كنه بيرون!!!!

دوسالگی که مبارکه! به قول معروف ایشالا 120 سال!
اما جالبترین نکته برای من اینه که خانومتون این وبلاگ رو می خونه و این نشون دهنده اینه که شما برای هم کاملاً رو هستین. چیزی که من در بیشتر از 90 درصد خانواده های ایرانی (شرمنده که آمار می دم، هرچند با اعلام آمار این مدلی همیشه مخالفم!) فقط ادعاست (البته این یه نکته به نظرم فقط مخصوص ایرانیها نیست، اما خوب نمی دونم!).
به هر حال من اینجا چیزای زیادی یاد می گیرم. حداقل برای چیزایی که خودم یاد می گیرم اینجا دوست دارم حالا حالاها بنویسید.

Mobaarakeh

ضمن تبریک دوسالگیتون باید بگم همیشه با تلنگوری که به افکار مجازی می زنید دید واق بینانه ای خلق می کنید....براتون ارزوی موفقیت می کنم

تبریک میگم و آرزوی موفقیت و شادی دارم براتون

اميدوارم 100 ساله بشين...

مباركه
ايشالله سوالهاي جنجالي تري مطرح كني
موفق باشي

خوشحالم که بی سانسور مینویسید و امثال مرا هم نرغیب به بی سانسوری میکنید.
مبارک باشه

اگه یه نگاهی به کامنتدونی وبلاگت بندازی متوجه میشی چه نسبتی از خواننده های جدی خودشون بلاگرن. این یعنی ما یه عده ای هستیم که نوشته های هم رو میخونیم تا خونده بشیم. اگه کامنتدونی تو پر رونقه قطعا به دلیل بولد بودن وبلاگته. من اینجا که کامنت میذارم٬ میبینم در روز مثلا ۵-۴ تا مراجعه از وبلاگ تو دارم؛ بی تعارف! پس میام و کامنت میذارم حتی اگه از پستت خوشم نیاد.
میدونی٬ میخوام بگم شهره وبلاگستان شدن یه دور باطله! توش خیلیا عمیق نمیشن و و پست رو درست نمیخونن چون از اول نیومده بودن که به دانششون از اطراف اضافه کنن. بلاگرها هم تبدیل میشن به برآورده کننده خواسته ها و سلایق مراجعین (مینویسم مراجعین چون از نظرم یه پله پایینتر از خواننده هستند!).
تو برای اینکه بتونی به بقای موثر تو وبلاگستان ادامه بدی باید٬ ۱- لینک بشی٬ ۲- مرتب بنویسی حتی اگه حرفی برای گفتن نداری٬ ۳- سلیقه خودت رو فراموش کنی٬ و ۴- کامنت گذاشتن یادت نره! تو خودت به عنوان بلاگر جدی ترین خواننده وبلاگستانی٬ نه چون وبلاگ خوندن رو الزاما دوست داری بلکه میخوای به بقا ادامه بدی و یا بولد بشی. این یعنی وبلاگها تاثیر مهمی تو روال منطقی تو نمیذارن و تاثیرشون هم مث وجودشون مجازیه.

وبلاگ شما فقط 7 روز از وبلاگ من بزرگتره. مبارک و همیشه صاحب قلم باشی.

هی اصفاهونی محبوب من. xx

برای من یکی وجودت غنیمته به دلایل‌ای که خودت هم نمی‌دونی. تولد وب‌لاگ‌ات مبارک و همیشه قلم‌ات به راه.

زیتون چه خوب در موردت نوشته . تو گاهی با این سوالات انگار آب توی لونه مورچه می ریزی و همه را به هم می ریزی ! من الان رفتم اون پستت را خوندم اون موقع من وبلاگت را نمیشناختم . واقعا عجب موضوعی و عجب سوالی مطرح کرده بودی . این داستان به درد یک فیلم تریلوژی میخوره که بشه این موضوع را به سه صورت و از زوایای دید مختلف یکبار از زاویه دید دختر یک بار از زاویه دید شوهر و یکبار از زاویه دید شوهرخواهر داستان را دید . من هم وسوسه شده بودم که نظرم را از این سه زاویه بنویسم بعد دیدم که دیگه در این پست جای این نظر نیست .

من وب ندارم اما وب دارها را دوست دارم !!!
چند وقت پیش رفته بودم دندان پزشکی، وقتی معاینه و کار من با دندانپزشک تمام شد، دیدم دکتر پرید به سمت لپ تاپ و سایتی را باز کرد. توی دلم گفتم : وای که این هم وبی داره و رفت سراغش... و راستی به یاد تو افتادم...
میدونی گوشزد جان ، راستش برای اینکه واقعیت ها را آدم بگه همیشه هم لازم نیست مبالغه آمیز رفتار کنه، البته این را اضافه کنم که افراط از یک سو ، افراط از سویی دیگر را باعث می شود...
اما من عمل گرایی شما را می پسندم که زمینی است و لازم.

صداقت قابل تحسيني داريد ما ايراني هاکمتر حاظر ميشيم حتي تو خلوت خودمون اينطور با خودمون صادق باشيم
نسبي نگاه کردن به قضايا در مقابل مطلق نگري موضوع ديگه يي هست که تو خوندن بلاگتون خيلي لذت ميبرم ازش
موفق باشيد

سلام.امیدوارم حالتون خوب باشه. عرض کنم خدمت شما که دوست دارم یک لینک برای وبلاگ من در اینجا قرار بدهید.من قبلا یک وبلاگ داشتم که تقریبا پر بیننده بود اما متاسفانه به اشتباه اسم خودم رو هم در آن جا ثبت کردم که مشخص می شد این وبلاگ مربوط به شخص من هست و بنابراین مجبور به خودسانسوری می شدم.اما با ساخت این وبلاگ جدید دیگر هر آنچه در جریان ذهنی من می گذرد می توانم بنویسم.دیگر سانسوری در کار نخواهد بود. و این تنها شرط آزاد اندیشی است.اگر آزادانه بنویسی می توانی درست بنویسی .دروغ ننویسی.نه به خودت دروغ بگویی و نه به مخاطبت.
و شما می توانید در این راه به من کمک کنید.به این صورت که به من لینک بدهید .من می توانم مخاطبانم را پیدا کنم و برایشان بنویسم.متفاوت و آزاد بنویسم.ممنونم.
عنوان وبلاگ : گوریل فهیم
آدرس: http:// www.guril.blogfa.com
پا نوشت: من لینک شما را در وبلاگم قرار دادم.به من سر بزن.خوشحال می شم.

تبریک آقا! ایشالا عروسی وبلاگتون:)

نمی شد نیام تبریک نگم. پس تبریکات صمیمانه ما را پذیرا باشین و ایشالا دومادی وبلاگتون. :)))

دو سالگی تان را تبریک عرض می کنم. امیدوارم در ادامه راهی که می روید موفق، خوش، سالم و دلشاد باشید.

با تقدیم احترام
ققنوس

darbareye poste 340 commentie to
man nadide boodamesh ama be nazaram mirese behtarin kar ine ke
:
khodamo shouharam oon agha ro biarim khoone va behesh tajaaviz konim
man ba ye daste gooshtkoob ya ye chize koloft tar shouharamam ke khob daste gooshtkoob sare khode
rastesh too famile doore ma ye hamchin ettefaghi oftad va ye hamchin kari ba motejavez kardan va khosho khorram ham daran ba ham
zendegi mikonan

rasti az maraahele tajavoz ba botrie nooshabe va chizaaye kolofte dige film ham gereftan ama roo nakardan
bavar kon behtarin kare

motejavez bayad behesh tajavoz beshe ta hale oon zano dark kone

tavallode webloge bahatetam mobarak

سلام
با اینکه فقط دو سالته اما دندونای تیزی داری ببم جان...اگه بزرگ بشی و دندون عقل در بیاری چی می شی:)...
همیشه به سوالات فکر می کنم.گاهی هم کامنتی می ذارم.اما چه کامنت بذارم چه نه تاثیر و تلنگر و گوشزد خودشو داره....
واسه ی مطلب قبل می خواستم همینو بنویسم که کسی که اینقدر ابتکار داره که هر روز می تونه ایده ی نابی ارائه بده نباید از آموختن به دیگران واهمه داشته باشه.دل کوچیکی مال کساییه که مغز کوچیکی دارن...ماشالله تویی که تونستی وبلاگتو تو این مدت به چنین محکمه ی مفیدی تبدیل کنی معلومه که چنته ات پر از فکرای نوئه....
افتخار شاگردی داریم استاد..
تولد وبلاگت مبارک...

دوسالگی وبلاگتون مبارک!
از وقتی با اینجا آشنا شدم تقریباً هر روز سر می زنم. شاید با بعضی از نظراتتون وافق نباشم ولی صراحت و شجاعتتون در بیان مسائل مختلف رو واقعاً تحسین می کنم. امیدوارم قلمتون پویا و پایدار بمونه.

با حرف اميد درباره پست قبلی موافقم.
البته اين يه قانون نيست برای همه، بلكه يه گزينه است.
هركس خودش انتخاب می‌كنه كه

ياد بگيره،
مصرف كنه و ياد بده،
دوباره ياد بگيره و ...

يا

ياد بگيره،
مصرف كنه و ياد نده تا
باز هم بتونه مصرف كنه...

سلام دوست خوبم سالگرد وبلاگتون را تبریک میگم
ما تازه به جمع شما پیوستیم نقطه نظرات شما میتونه در پیشبرد این وبلاگ به ما کمک کنه
منتظر حضور سبزتان خواهیم بود

روزگار به کامت

مبارک باد. مواظب گوشهات هم باش!

یعنی تموم نوشته هام پرید؟من لینکتون کردم

وای بازم همه نوشته هام پرید و دیگه حوصله دوباره نوشتن ندارم!

mobarakes...

کادو چی دوست داری برات بخرم بفرستم دکتر جان؟

I am reading more and more these days that "freud" and his approach belongs to the past, and more importantly, his theories are not supported by empirical methods

just an observation, i do not know enough to evaluate

mobarak bashe, paidar bashin

مبارکه مخصوصا اگه از نوشتن لذت میبرین. با سیروس مخالفم چون خیلی ها سالی یکبار هم نمی نویسن وقتی مینویسن چرکنویس ذهن یا خاطراتشونه و براشون هم مهم نیست کسی بهشون بلینکه یا خودشون کسی رو بلینکن. اگه وبلاگ تو یا کسی دیگر رو میخونن فقط بخاطر اینه که دوست دارن و لذت میبرن. همین. پس ادامه بده عزت زیاد.

گوشزدی، اومدی و نسازی ها! :)) در مورد مطالب تخصصی ، گاهی حرفی زده شده و آدم چیزی نمی تونه بهش اضافه کنه. این نتیجه گیریت به نظر من خیلی درست نیست...راستی سلام العلیکم! و خیلی خیلی تبریک و سوت و دست برای تولد وبلاگت. باز هم که شیرینی و جشن یخدور !! چند تا بدهکار شدی تا حالا به ما، خودمون هم حسابش از دستمون در رفت! :))

daram daheye shasto be yad mi aaram

مـنکه در کل به دلایل دیگری اینجا کامنـت نـمیذارم دیگه...


اما حالا که این رو نـوشتـم، سـالروز تـولد وبلاگت و خـودت و... خانواده ات رو هـم برای امسال و سالهای دیـگه یـکجا شادباش میگـم (بذار به حـساب بهای استفاده از نوشـته هات)

1.ضمیر ناخودآگاه با غریزه یكیه یا غریزه بخشی‌ از اونه؟ تو توضیح ابتدای مطلب این مشخص نشده.
2.من در این زمینه تخصصی ندارم، ولی لطفا منابعتون رو بگین، واسه این می‌خام كه بدونم این یه نظریه است كه همه باهاش موافقن یا یكی از نظرات در این باره‌است.

3.حالا، من چیزایی تو چند تا كتاب خوندم(كتاب‌هایی درباره راه‌های موفق شدن و نه كتاب‌های روانشناسی):
ضمیر ناخودآگاه چیزیه كه از بچگی در ما "شكل گرفته"، به واسطه خوراك‌هایی كه به ذهنمون دادیم یا داده شده و با توجه به شرایطی كه توش بزرگ شدیم ضمیر ناخودآگاهمون یه سری الگو پیدا كرده كه ما از اونها به عنوان پايه طرز تفكر و رفتارمون استفاده می‌كنيم، مثل ذهنیت توطئه، منفی ‌بافی و ... ، این یعنی از ابتدا وجود نداشته، پس می‌شه تغییرش داد، يعنی default رو عوض كرد.
اینو از اون جهت گفتم كه تو هردو این گفته ها -شما و این كتابا- از ضمیر ناخودآگاه استفاده شده و من متوجه نشدم كه هردو جا یك معنی رو دارن یا خیر.

جهت تمجید از پی نوشت ِ بهتر از اصل مطلب .. به نیت ِ بالابردن ضریب مقبولیت .. و برای سلامتی مزاجی آقای دکتر .. در اواسط ِپائیز 85، این جملات نوشته شد%

در رابطه با پ.ن. یک:
چند سال پیش بحثی داشتم با یک معلم دینی نروژی که در ضمن کشیش هم بود البته نه کشیش با لباس و لباده آخه توی نروژ بعضی می‌روند درس دینی می‌خوانند و کشیش می‌شوند بدون اینکه لباده کشیشی بپوشند و بیشتر در شغل‌های معمولی مشغول کار می‌شوند. برگردم به بحث اصلی.
بحث من با این آقای معلم (کشیش) این بود که حالا که دیوارهای مذهب در نروژ درحال فرو ریختن است و در نتیجه خیلی از محدودیت‌هایی که بوسیله و مهار فرهنگ مذهبی انجام می‌گرفته به مرور زمان فرو خواهند ریخت و در نتیجه باید بجای این کنترلی که از جانب وجدان مذهبی جامعه را تا حدودی کنترل می‌کرد جایگزینی پیدا کرد در غیر اینصورت جامعه رو به توحش خواهد گذاشت. در این باره بحث‌های زیادی با این معلم داشتم ولی متاسفانه هنوز در آن تاریخ (15 سال پیش) او به این باور نرسیده بود که مذهب در نروژ در حالا فرو ریختن است. حالا دیگر حتی آمارهای بین‌المللی هم نشان از این دارد که مذهب در نروژ کمترین جایگاه را دارد و در بین کشورها نروژ در این زمینه پیش رو است. اینکه جامعه نروژ توانسته باشد اهرمی برای کنترل بجای مذهب ایجاد کند یا نه نمی‌توان هنوز نتیجه گیری دقیق کرد، ولی بدون در دست داشتن آمار می‌توانم شهادت بدهم که این کنترل کم و بیش بوجود آمده گرچه نه به شدت و قدرت سابق.

تولدش مبارک. انشاء الله تولد صد سالگی خودش و شما

Sorry 4 writing in Engl.
Regarding 2 ur P.s: I am pretty sure that the time could not necessarily help to release the enery in the unconsciousness.I hd like a bad experience when I was a teeny about 15 years ago and visited last 4 a period of 9 months the psychologist to free myself of it but brought me actually nothing! It is still there drilling my psyche and soul. I think they are all just theories well for lectures!

دكتر جون تو چه حوصله‌اي داري ! با اين همه گرفتاري و زن و زندكي و بدو بدو بازم وبلاگ مي نويسي اونم اين همه طولاني ! ايول داره!
راستي شما ها چطوري به همه كار مي رسين؟

سلام گوشزد عزيز. من از خواننده هاي هميشگي وبلاگ شما هستم با اينكه ميدونم تا حالا به وبلاگ من نيومدي از جسارت و صداقتت در مطرح كردن مسائل مختلف خيلي خوشم مياد. دوسالگي وبلاگت مباركه.

hi
maybe because no one is agree with you.anyway although i am not agree with you (this post} but I like you.thank you

خیلی جالب بود.

دوست عزیز مبارک باشه و در ضمن موفق باشی..

ميخواسما ضريبي مقبوليتي مطلبيدا بيارم بالا

تولد وبلاگت مبارک رفیق وبلاگه تو تنها جاییه که وقتی می خونمش ازش چیز یاد می گیرم
موفق باشی دوست من

به نظر من ما بايد براي زندگي برنامه و هدف داشته باشيم و بعد از خودمون يك ارزيابي و شناخت دقيق به عمل بياريم و نقاط قوت و ضعفمون رو بشناسيم. بعد ميتونيم ريشه‌يابي كنيم و به فكر راه حل باشيم.

آقای دکتر عزیز، من مدتی ست که نوشته های شما و کامنت های سایر دوستان رو می خوونم.من معمولا کامنت نمیذارم. اینو بخاطر فیدبک دادن به اون نتیجه گیری اشتباهتون راجع به عدم استقبال از مطالب پایه نوشتم. پیش تر با گروهی از دوستان یه سری جلسات هفتگی با هدایت یه روانکاو بود که متآسفانه مشغله نمیگذاشت جلو بره. بعضی موضوعاتی که بحث میکنید خیلی آدم رو به فکر وا می داره.این نوشته ها و بحث ها می تونه جایگزین خوبی برا اون جلسات باشه. خیلی به من تا حالا کمک کرده در شناخت خودم و همسرم( هنوز همسر رسمی نشده!). خیلی دوست دارم از اصول علمی و پایه ای بیشتر بگید. تو جامعه ما آدم های زیادی هستند که تشنه اطلاعاتی اند که کمکشون کنه سالم زندگی کنند.

موفق باشید تو راهی که توش پا گذاشتیدو بدونید خیلیها ممنونتون هستند اگرچه زیاد بروز نمیدن!

Cialis Canada
Cialis India
Cialis 20mg
Cialis Viagra
buy cialis online
cheap cialis
cheapest cialis
cialis canada
cialis free delivery
cialis india
cialis online
cialis overdose
cialis soft tabs
cialis viagra
cialis
discount cialis
generic cialis



http://cialov.iwannaforum.com Cialis Canada
http://cialob.iwannaforum.com Cialis India
http://cialon.iwannaforum.com Cialis 20mg
http://cialom.iwannaforum.com Cialis Viagra
http://www.mcturl.com/?r=1000 buy cialis online
http://www.mcturl.com/?r=1001 cheap cialis
http://www.mcturl.com/?r=1002 cheapest cialis
http://www.mcturl.com/?r=1004 cialis canada
http://www.mcturl.com/?r=1005 cialis free delivery
http://www.mcturl.com/?r=1006 cialis india
http://www.mcturl.com/?r=1007 cialis online
http://www.mcturl.com/?r=1008 cialis overdose
http://www.mcturl.com/?r=1009 cialis soft tabs
http://www.mcturl.com/?r=1010 cialis viagra
http://www.mcturl.com/?r=1011 cialis
http://www.mcturl.com/?r=1012 discount cialis
http://www.mcturl.com/?r=1013 generic cialis

buy cialis
cheap cialis
cialis 20mg
cialis alcohol
cialis discount
cialis levitra
cialis online
cialis reviews
cialis rx
cialis viagra
cialsoft tabs
generic cialis

http://galeon.com/prevedrico/buy-cialis.html buy cialis
http://galeon.com/prevedrico/cheap-cialis.html cheap cialis
http://galeon.com/prevedrico/cialis-20mg.html cialis 20mg
http://galeon.com/prevedrico/cialis-alcohol.html cialis alcohol
http://galeon.com/prevedrico/cialis-discount.html cialis discount
http://galeon.com/prevedrico/cialis-levitra.html cialis levitra
http://galeon.com/prevedrico/cialis-online.html cialis online
http://galeon.com/prevedrico/cialis-reviews.html cialis reviews
http://galeon.com/prevedrico/cialis-rx.html cialis rx
http://galeon.com/prevedrico/cialis-viagra.html cialis viagra
http://galeon.com/prevedrico/cialsoft-tabs.html cialsoft tabs
http://galeon.com/prevedrico/generic-cialis.html generic cialis

live web cams
live cams
live web cam
web cams live on line
live sex cam
live cam
girl web cam live
live sex cams
free live sex cams
free live cams
free live web cams
free live adult web cams
live shower cams
cam girls live
live cam girls

http://2site.com/fbdvxr live web cams
http://2site.com/rjqcge live cams
http://2site.com/hbgdxr live web cam
http://2site.com/bjezgm web cams live on line
http://2site.com/ebcauh live sex cam
http://2site.com/nacugf live cam
http://2site.com/dagjme girl web cam live
http://2site.com/bpnerc live sex cams
http://2site.com/buhmdz free live sex cams
http://2site.com/fjceza free live cams
http://2site.com/jgbrta free live web cams
http://2site.com/csghqd free live adult web cams
http://2site.com/gyawtb live shower cams
http://2site.com/hxvjbf cam girls live
http://2site.com/vfurch live cam girls

120 fioricet cod
40 mg fioricet
acheter le fioricet
brand fioricet
buy cheap fioricet
buy fioricet codeine
buy fioricet onlin
buy fioricet
buy generic fioricet
codiene fioricet
codine fioricet
compare fioricet prices
discount fioricet
drug fioricet
effects of fioricet
extra cheap fioricet
fioricet a barbituate
fioricet abuse
fioricet addiction detox
fioricet addiction

http://urShort.net/1211 120 fioricet cod
http://urShort.net/1212 40 mg fioricet
http://urShort.net/1213 acheter le fioricet
http://urShort.net/1214 brand fioricet
http://urShort.net/1215 buy cheap fioricet
http://urShort.net/1216 buy fioricet codeine
http://urShort.net/1217 buy fioricet onlin
http://urShort.net/1218 buy fioricet
http://urShort.net/1219 buy generic fioricet
http://urShort.net/1220 codiene fioricet
http://urShort.net/1221 codine fioricet
http://urShort.net/1222 compare fioricet prices
http://urShort.net/1223 discount fioricet
http://urShort.net/1224 drug fioricet
http://urShort.net/1225 effects of fioricet
http://urShort.net/1226 extra cheap fioricet
http://urShort.net/1227 fioricet a barbituate
http://urShort.net/1228 fioricet abuse
http://urShort.net/1229 fioricet addiction detox
http://urShort.net/1230 fioricet addiction

Once you make out the plot's primary structure, you can play Texas coop up 'em and true level some of its variants. Texas Holdem is an mild game to learn, lawful laborious to master. The "mastering" as for is the costly somewhat by, requiring library and practice. This website offers lots of articles and tools to rile you started on the studying. You can practice all you fancy looking for honest in online poker rooms.

Template Designed by Douglas Bowman - Updated to New Blogger by: Blogger Team
Modified for 3-Column Layout by Hoctro, a little change by PThemes