یک فتوا و هزار مصيبت!

یکی از مشکلاتی که برای وبلاگ نویسی وجود دارد این است که بسیاری از مطالبی که برای نوشتنش وقت می گذاری و فسفر می سوزانی را مجبوری در اوایل وبلاگ نویسی ات بنویسی تا چند خواننده جمع و جور کنی!

این اواخر در سایت بالاترین به این دو مطلب برخوردم:

سئوال خانم دانشجوی کارشناسی ارشد الهیات از حاج آقای رادیو معارف

سؤال: اگر دو برادر بخواهند زنهاى همديگر برايشان محرم شوند به چه سببى‏مى‏توانند محرم شوند؟

که لازم دیدم که مطلب زیر را مجدا منتشر کنم...خصوصا اینکه وبلاگ قبلی من از پرشین بلاگ حذف شده و قابل دسترسی نمی باشد.

از فرزاد عزیز که در بازیابی مجدد مطالب وبلاگ قبلی نقش اصلی را داشت صمیمانه سپاسگزارم.

یک فتوا و هزار مصيبت!

1) در حالي كه در سال هاي قبل از 1360 ميزان زاد و ولد ساليانه در ايران كمتر از يك مليون نفر بود، بين سال هاي 1364-1360 ميزان مواليد ساليانه با افزايش نرخ رشد جمعيت تا 3.9% به دو مليون نفر رسيد.

2) علت اين افزايش ناگهاني رشد جمعيت، حرام دانستن كنترل جمعيت از طرف مراجع و اعلام اين نكته بود كه پيامبر اسلام در روز قيامت به زيادي امت خود مباهات مي كند!

3) بررسي تبعات چنين رخدادي در واقع پرداختن به نقش فتوا دردنياي پيچيده و مدرن امروز است و اينكه پيروي كردن از نظر افراد غير متخصصي كه خود را مجاز و بلكه ملزم به دخالت در همه امور مي دانند، سبب بروز چه مشكلات گسترده اي مي شود.

الف) اولين اشكال ايجاد شده عدم تناسب امكانات با چنين رويداد غير منتظره اي بود.

پزشك اطفال به تعداد كافي وجود نداشت و امكانات متناسب درماني نيز موجود نبود.اين كار سبب افزايش قابل ملاحظه رشد مرگ و مير نوزادان و سپس اطفال شد.

از طرف ديگر حكومت به تربيت بيش از حد متخصص اطفال پرداخت كه از سال 1379-1375 با بزرگسال شدن متولدين 64-60 ، مازاد متخصصين اطفال سبب بيكاري آنان گرديده است و بيشتر نيز خواهد شد.

ب) از بعد آموزشي وضع از اين هم وخيم تر بود.از سال 66 نياز به دبستان و آموزگار دو برابر شد و با توجه به امكانات كشور و نيز گستردگي آن عمق فاجعه آشكار مي شود.

تربيت بيش از حد آموزگار و سپس تربيت بيش از حد دبير راهنمايي و در مرحله بعد دبير دبيرستان و... بعد از 6-5 سال مواجه شدن با مازاد پرسنل آموزشي، مشكلي كه امروز دست به گريبان آموزش و پرورش است و نمي تواند به اينن پرسنل كه دو برابر ميزان مورد نياز هستند حقوق كافي بدهد يا آنان را اخراج، بازخريد يا باز نشسته كند.

به افت شديد آموزشي، افزايش بزهكاري در نوجوانان، گسترش شديد فقر در خانواده هاي پر اولادو ... نيز نمي پردازم كه هر كدام قصه ايست پر آب چشم.

ج) از سال 78 به تدريج اين افراد به سني رسيده اند كه يا دانشگاه و يا كار مي خواهند.

افق پيش رو چنان تاريك است كه حتي تصور آن دشوار است. در اثر گسترش رسانه هاي ماهواره اي و همه گير شدن آنها، توقع و درخواست جوانان براي مظاهر مدرنيته رشد يافته است و از طرف ديگر تضاد بين اين خواسته ها با آموزش هاي دوره تحصيل كه جملگي مبتني بر سنت و دين هستند سبب شكاف بين خواسته ها و باور هاي جوانان و ايجاد سردرگمي و در نهايت رشد چشمگير افسردگي شده است.

براي نمونه ميزان افسردگي در بين دانشجويان پزشكي كه قاعدتا از موفق ترين جوانان هستند به رقم باور نكردني 30% رسيده است.

د)مشكل ايجاد شده توسط فتوا ادامه دارد. در حالي كه سن متوسط ازدواج در ايران براي دختران به 24 سال و پسران به 32 سال رسيده است و با در نظر گرفتن اين نكته كه چهار مليون نفر از متولدين 64-60 دختر هستند و به ازاي آنها حداكثر دو مليون مرد آماده ازدواج از سالهاي 56-52 وجود دارد، در چند سال آينده با 2 مشكل متوالي مواجه خواهيم بود:

براي چند سال نخست با كاهش مردان و سپس براي چند سال بعدي با كاهش زنان براي ازدواج روبرو خواهيم بود.

ه) اگر فكر مي كنيد كه عوارض نامطلوب فتوا به پايان رسيده است، بيش از حد خوش خياليد!!

اين عوارض تا مرگ متولدين سالهاي جنگ با آنان و ما همراه خواهد بود.

كاهش شديد نرخ ازدواج به دلايلي كه ذكر شد و نشد سبب خواهد گرديد كه 30 سال ديگر با كاهش جوان (به علت عدم ازدواج و نيز كنترل شديد مواليد به دليل فقراقتصادي) و افزايش چشمگير مسن هاي مجرد رو به رو شويم.

مشكلي كه با ابعاد كمتر در حال حاضر گريبان اروپا و ژاپن را با آن بنيه اقتصادي نيرومند گرفته است!

من مشتاقم كه ساير تبعات اين فتوا را كه از قلم انداخته ام از شما بشنوم ولي مشتاق ترم كه گوشزد كنم كه زندگي، جواني، نشاط و سرزندگي، منابع و اموال، گذشته، حال و آينده و...مهمتر از همه قوه درك و شعور همه ما را "فتوا" بر باد داده و خواهد داد.

فتوا استهزاي عقل دراكه است.

لینک در بالاترین