قضاوت های شتاب زده
از طریق بالاترین به مطلب "شرافت از دست‌رفته‌ی پزشکی" رسیدم که در آن نویسنده با بازگویی ماجرایی و ذکر دلایلی به این نتیجه رسیده است که پزشکان شرافت خود را به پول فروخته اند.
در این نوشتار سعی من بر این است که نشان دهم مثال انتخاب شده برای اثبات این ام (بی شرفی پزشکان) تا چه حد بی پایه است ولی با کمال تعجب و تاسف همراهی خیل عظیمی از کاربران بالاترین را به دست می آورد.
ماجرا از این قرار است که پدر و مادر نامبرده در طی معاینه حج به پزشک متخصص قلب معرفی می شوند و ایشان پس از تست ورزش به این نتیجه می رسند که هر دو باید آنژیوگرافی کرونر شوند.
پدر و مادر بی مار که مضطرب شده بودند به 3 متخصص قلب دیگر مراجعه می کنند که هر 3 همین روش را توصیه می کنند اما در این حین یکی از اقوام پزشکشان از خارج از کشور برمی گردد و آنها را راهنمایی می کند که سی تی آنژیو انجام دهمد که نه کاتتر وارد کردن دارد و نه بستری شدن و هزینه اش هم یک سوم آنژیوگرافی است.
نویسنده نتیحه گرفته است که کاردیولوژیست های مذکور به خاطر پول آنژیوگرافی را بر سی تی آنژیو ترجیح داده اند و خواسته اند پدر و مادر ایشان را فریب دهند.
1) دقت تست ورزش برای تشخیص ضایعات کورونر حدود 70% و ارزش پیشیگویی کنندگی منفی برای سی تی آنژیو حدود 93% و برای آنژیوگرافی حدود 100% است و این به آن معنا است که 93 کسانی را که سی تی آنژیو نرمال گزارش می کند مشکلی ندارند و 100% کسانی را که آنژیوگرافی نرمال گزارش می کند نرمان هستند.
پدر و مادر شما هم کماکان ممکن است جزء این 7% باشند ...مخصوصا که علایم مشکوک در تست ورزش آنها توسظ هر 4 کاریولوژیست دیده شده است.
2) حین آنژیوگرافی می توان برای بیمارانی که تنگی دارند بالون زد یل استنت گذاشت که این امکان در یس تی آنژیو فراهم نیست و لذا در بسیاری از بیمارانی که سی تی آنژیو شده اند پزشک کجبور می شود که برای بالون زدن این بار آنژیو کند و اجتمالا از طرف همراه او پول پرست و بی شرف خوانده شود.
3) من روزانه و به طور مکرر با بیمارانی مواجه هستم که یا علم خود را برتر از پزشک معالج می دانند یا بر اساس تجربیات خود یا دوستان خود و نیز شم یا حس ششم خود نتیجه می گیرند که توصیه های تشخیصی یا درمانی پزشک معالج برای سرکیسه کردن آنان است.
ضمن آنکه منکر نمی شوم که رفتار گروهی از پزشکان به این شائبه دامن زده است اما شما هم قبول کنید که آش به این شوری ها هم نیست و بسیاری از مردم فقط بر اساس حس "خود زرنگ پنداری" در مسیر غلط فرار می گیرند.
و من هرگز فراموش نمی کنم گریه های جانسوز زنی را که پس از 17 سال نازایی حامله شده بود و شوهر و مادر شوهرش با این تصورو استدلال که" پزشک معالج برای تیغ زدن آنها سزارین پیشنهاد کرده وگرنه مادرم شش بچه را طبیعی زایمان کرده" مانع از حضور او در بیمارستان شده بودند و بچه در شکم مادر مرده بود.
در این نوشتار سعی من بر این است که نشان دهم مثال انتخاب شده برای اثبات این ام (بی شرفی پزشکان) تا چه حد بی پایه است ولی با کمال تعجب و تاسف همراهی خیل عظیمی از کاربران بالاترین را به دست می آورد.
ماجرا از این قرار است که پدر و مادر نامبرده در طی معاینه حج به پزشک متخصص قلب معرفی می شوند و ایشان پس از تست ورزش به این نتیجه می رسند که هر دو باید آنژیوگرافی کرونر شوند.
پدر و مادر بی مار که مضطرب شده بودند به 3 متخصص قلب دیگر مراجعه می کنند که هر 3 همین روش را توصیه می کنند اما در این حین یکی از اقوام پزشکشان از خارج از کشور برمی گردد و آنها را راهنمایی می کند که سی تی آنژیو انجام دهمد که نه کاتتر وارد کردن دارد و نه بستری شدن و هزینه اش هم یک سوم آنژیوگرافی است.
نویسنده نتیحه گرفته است که کاردیولوژیست های مذکور به خاطر پول آنژیوگرافی را بر سی تی آنژیو ترجیح داده اند و خواسته اند پدر و مادر ایشان را فریب دهند.
1) دقت تست ورزش برای تشخیص ضایعات کورونر حدود 70% و ارزش پیشیگویی کنندگی منفی برای سی تی آنژیو حدود 93% و برای آنژیوگرافی حدود 100% است و این به آن معنا است که 93 کسانی را که سی تی آنژیو نرمال گزارش می کند مشکلی ندارند و 100% کسانی را که آنژیوگرافی نرمال گزارش می کند نرمان هستند.
پدر و مادر شما هم کماکان ممکن است جزء این 7% باشند ...مخصوصا که علایم مشکوک در تست ورزش آنها توسظ هر 4 کاریولوژیست دیده شده است.
2) حین آنژیوگرافی می توان برای بیمارانی که تنگی دارند بالون زد یل استنت گذاشت که این امکان در یس تی آنژیو فراهم نیست و لذا در بسیاری از بیمارانی که سی تی آنژیو شده اند پزشک کجبور می شود که برای بالون زدن این بار آنژیو کند و اجتمالا از طرف همراه او پول پرست و بی شرف خوانده شود.
3) من روزانه و به طور مکرر با بیمارانی مواجه هستم که یا علم خود را برتر از پزشک معالج می دانند یا بر اساس تجربیات خود یا دوستان خود و نیز شم یا حس ششم خود نتیجه می گیرند که توصیه های تشخیصی یا درمانی پزشک معالج برای سرکیسه کردن آنان است.
ضمن آنکه منکر نمی شوم که رفتار گروهی از پزشکان به این شائبه دامن زده است اما شما هم قبول کنید که آش به این شوری ها هم نیست و بسیاری از مردم فقط بر اساس حس "خود زرنگ پنداری" در مسیر غلط فرار می گیرند.
و من هرگز فراموش نمی کنم گریه های جانسوز زنی را که پس از 17 سال نازایی حامله شده بود و شوهر و مادر شوهرش با این تصورو استدلال که" پزشک معالج برای تیغ زدن آنها سزارین پیشنهاد کرده وگرنه مادرم شش بچه را طبیعی زایمان کرده" مانع از حضور او در بیمارستان شده بودند و بچه در شکم مادر مرده بود.
